blank'/> blank'/> +++Aldrei að hafa gaman af lífinu+++

mánudagur, júní 06, 2005

SLAGSMÁL Í KEXVERKSMIÐJUNI FRÓN

Eitt skiftið þegar ég var var að vinna í Kexverksmiðjuni Frón var ég mættur til vinnu eins og vant var kl 7:00, um morguninn. En þar var líka einhver drengdjöfull sem hafði verið nýráðinn, líka mættur í fyrsta skiftið til vinnu þennan morguninn. Jú hann var látinn byrja með okkur sem byrja á undan öllum kl 7:00, til að laga deig og gera allt klárt.
Mér fannst hann eitthvað skrítinn en reyndi að kenna honum það sem hann átti að gera en hann var eiginlega með hugann við eitthvað allt annað og ekkert að horfa eða hlusta á það sem hann átti að gera. "hvað er þetta dregnur, reyndu að taka eftir því sem ég er að segja við þig", sagði ég og hélt áfram að sýna honum. "Halló, ætlaru ekki að læra þetta þarna..."sagði ég og var farinn að leiðast gaurinn. "Þú verður að hlusta ef þú ætlar að geta unnið eitthvað hérna drengur".
Í því réðist gaurinn á mig, ýtti mér upp að bakarofninum og tók með báðum höndum um hálsinn á mér og byrjaði að kyrkja mig upp við ofninn og kvæsti um leið til mín "Þú skalt verða bölvaður meðal fénaðar og allra dýra merkurinar . Á kviði þínum skaltu skríða og mold eta af jörðu alla þína lífdaga". Ég náði að teigja mig í sykurdallinn og kastaði honum í hausinn á honum svo að hann hætti að kyrkja mig. Varð hann við þetta ennþá æstari og ætlaði að lemja mig með sleif þegar ég náði að skjóta ref fyrir rass og henti í hann pakka af grófu Mjólkurkexi. Ýtti ég honum svo áfram þar sem hann bograðist um og ætlaði að láta hann detta í hveitikarið þegar hann lét sleifina vaða í néð á mér. Datt ég þá framfyrir mig en lenti á rekka sem var með allskonar sekkjum og pokum sem voru ýmist opnir eða óopnir. lét ég þá hendina vaða oní einn pokann sem var fullur af litlum, hörðum súkkulaðidropum sem eru notaðir í Súkkulaðibitakökur, fyllti lúkuna af þeim sem ég negldi í smettið á drengfíflinu. Hann greip um augun og æjaði agalega um leið og ég tók aðra lúku af súkkulaðinu og dúndraði í lærin. Hann átti erfitt með að ákveða sig hvort að hann ætlaði að halda um augun eða lærin. Svo þjáður var hann.
Seinast henti ég mér á strákinn og náði einhverju löggutaki á honum þangað til að yfirbakarinn kom og hjálpaði mér að henda honum út. Jább hann fór beinustu leið út með hárnetið á hausnum. Síðan tók einhver fötin og draslið í skápnum hans og henti því út til hans. Þessi drengandskoti skyldi ekki hér inn framar. Það var á hreinu.

Engin ummæli: