blank'/> blank'/> +++Aldrei að hafa gaman af lífinu+++: 2002

sunnudagur, desember 29, 2002

Heyriði. Það er alltaf eitthvert fólk að djöflast í gestabókinni minni sem segist heita Veiga, Heiða og svo einhver Daði líka. Þetta fólk skrifaði um það að einhver Rafmar og Daði hefðu farið að veiða og veitt veigu í soðið og svo segja þau að Veiga vegi vó vivu. Svo skrifaði Veiga: Ó Ágúst ég þrái þig. Veiga, Heiða og Daði hættiði þessu. Ég vil ekkert vita um það að Veiga vegi vivu eða sé veidd í matinn né heldur að ég sé bara elskaður svona út í bláinn. En nóg af skömmum. Ég kíkri inn á tilveruna í gær og reiddist dálítið þegar ég las um lífreynslu stráks nokkurs eða www.kjammi.blogspot.com. En löggan tók hann fastan fyrir að sparka í hliðarspegil á bíl niðri í bæ á djamminu. Handtakan var það harkaleg miðað við lítið brot og enga mótspyrnu að stráksi hlaut blóðnasir, sprungna vör, skrámaða höku og bólgna öxl fyrir ekki alvarlegra brot. Andlitinu á honum var nefnilega þrýst í gólfið á löggubílnum og öðrum handleggnum bögglað aftur fyrir bak og þrýst að hnakkanum á fullum krafti. Þetta var svipað og verið væri að handtaka bankaræningja eða morðingja. Alveg glórulast helvíti að þegar menn haga sér svona alveg eins og helvítis fífl í vinnunni bara af því að þeir eru með komnir í virðinga verðan búning og þá er um að gera að misnota vald sitt, fá útrás fyrir bældar tilfinningar því að þeir sem að gera svona fanta skap eru menn sem að voru lamdir þegar þeir voru litlir, þeir lagðir harkalega í einelti eða þeim riðið í rassinn þegar þeir voru litlir. Svo þýðir ekkert að kæra því að dómskefið og lögreglan fléttist öll saman og þar sjá menn um sína. Ég get nefnd dæmi um það þegar félagi minn kærði tvö lögreglu faggot fyrir að hvorki meira né minna en að putta brjóta sig við hand töku. Málinu var á einhvern hátt vísað frá vegna skorts á sönnunargögnum en samt var vinkona hans vitni í málinu. Svo varð vinnufélagi minn firir hörðu höggi af einni löggu þegar hann var að leiðrétta eitthvað slagsmála rugl. Það var þannig að löggan hélt vini hans föstu og hörðu löggutaki og vinnufélagi minn labbaði að löggu gerpinu og og lagði lófann ósöp rólega á öxlina á löggunni og sagði "Hann var ekki að gera neitt" þá kom einn homminn aftan að vinnufélaga mínum og barði hann það harkalega að hann féll í götuna. Hann kærði pervertið fyrir harkalegar aðfarir við sig í starfi og niðurstaða málsins var sú að vinnufélagi minn hafði verið barinn í sjálfsvörn. Svo var það einn annar sem ég þekki en hann var færður í fanga geimslur nætur langt fyrir slagsmál. Hann var drifinn inn í löggubílinn og þar dó hann áfengis dauða en vaknaði svo daginn eftir bundinn með kaðli á höndum og fótum og hlekkir á milli svo að hann lá í einum keng á gólfinu í fangaklefanum. Þetta er náttúrulega algjörlega út í hött þegar menn í opinberu starfi haga sér svona alveg eins og fávitar. Bara út af slæmum æsku minningum eða einhverjum andlegum erfiðleikum. Afhverju fara menn ekki bara til sálfræðings eða geðlæknis það er miklu einfaldara. Heirðu já hvernig var þetta svo með heilu kílóin af dópi sem að kvarf bara rétt si svona úr geimslum lögreglunnar og enginn kannaðist við neitt. Já Böðvar Bragason og company komu bara onaf fjöllum alveg eins og kálfar út úr fjósi, þessir asnar. Þeir hafa alveg örugglega ekki tímt að kaupa bjór fyrir árshátíðina hjá sér og notað allt dópið í staðin og verið að reykja og spítta alveg út úr sýrðir með Marilyn Manson í botni þarna á árshátíðinni hjá sér. Tjahh ekki hafa þeir verið að selja sjálfir eða hvað. Kannski hafa þeir notað allt dópið til að fá glæpona Reykjavíkur til þess að skvíla hvorn annan og gaukað að þeim alltaf svona nokkrum grömmum í einu og fattað svo einn daginn að allt dópið væri búið. Svona er þessi heimur víst.

laugardagur, desember 28, 2002

Jæja miðnættið nálgast og ég ætla að vera á netinu í nótt eða reyna að deila netinu eitthvað með Huldu og Brynjari. Þau sváfu nebbilega fram undir kvöldmat og sofna því ekki í bráð.
Ahh ég þarf að þvælast dulítið á eftir og þarf víst að nota strætó. Maður er nó orðinn bísna leiður á þessari stöðugu strætó notkun, sem hefur staðið yfir á annað ár. Djöfull getur það verið þreytandi maður að þurfa stundum að bíða í næstum því í hálftíma eftir einhverjum vagni. Þá er bara að vera þolinmóður og bíða. Það getur sossum verið ágætt að bíða á Hlemmi því að þar hittir maður iðulega einhvern sem maður þekkir. En þeir staðir sem að ég hata að bíða á, lengur en í 2 1/2 mín það eru biðskíli í Ártúni og Mjódd. Þetta eru svo leiðinlegir staðir að það er alveg dæmalaust helvíti. Ekki er ég að segja að Hlemmur sé neitt skemtilegur bara gaman þegar mikið er af fólki og þá rekst maður áætíð á einverm góðan. Mér leiðast samt rónarnir ef þeir eru með læti. En þá koma oftast verðirnir og stoppa öll slagsmál. Svo eru allskyns uppákomur eins og tildæmis fyllibyttan rem var að keira bílinn þarna um daginn. Þú átt að vera búinn að lesa um það því að ég bloggaði um það fyrir löngu síðan. Ertu hætt/ur að fylgjast með hérna. HAAAAAAA HMMMMMMMMM. Ég er að vísu að pæla í bílakaupum en það verður nú samt ekki keyptur bíll neitt í bráð. Ef ég kemst á sjóinn, þá kaupi ég mér bíl. Safna nokkrum hundraðþúsundköllum og kaupi sæmilegan limma. Ég en mest hrifinn af þessu ameríska. Svona Chevrolet, Christler eða einhverju slíku. Maður er bara ekki milli svo að maður lætur slík gæði eiga sig. Ég er búinn að prufukeira einn Hyuindai Accent, sjáfskiptan og er svona að skoða þetta eitthvað. Ég er líka mjög hrifinn af Hyuindai Sonata en þeir eyða bara óþarflega miklu. Annars veit ég það að næsti bíll sem ég eignast verður sjáfskiptur. Æi ég nenni ekki að vera að keyra beinskipt svona innanbæjar það er svo þreytandi. Það finnst mér allavega.
Kannski fer ég á sjóinn. Verð kannski í nokkur ár. Veit ekki. Ég er nú farinn að nauða í skipstjórum up pláss. Það gengur treglega en það þokast. Það borgar sig að nauða vel og rækilega í þeim þangað til að þeir fá leið á rausinu í manni um að mann langi á sjóinn. Þá fá þeir leið á manni og þá fær maður pláss hjá þeim. Það endar allt með því að maður fær pláss. Svo eru góð frí á milli. Margir sjómenn fara tvo-þrjá túra og fara svo einn í frí og þá hef ég hugsað mér að taka meirapróf í millitíðinni, svo þegar maður hættir á sjónum þá getur maður farið að keira trukka landshorna á milli. Maður bloggar auðvitað ekkert á sjónum en þegar nokkur ár eru liðin og sjómennskan er liðin þá verður tæknin orðin það mikil að maður bloggar maður bara í vinnunni. Ég geri það þannig að þegar ég er að keira eitthvað langt á trukknum, læt bara sjáfsstýringuna á og fer svo í nettengdu mælaborðsfartölvuna og blogga og leik mér á netinu þegar ég á að vera að keira. Jæja ég ætla að leggja hausinn í bleiti með sjómennsku, bílakaup eða hátækni þróaða flutningabíla og ætla að fá mér pizzu og bið svo að heilsa og vertu svo sæl(l) að sinni

fimmtudagur, desember 26, 2002

Haaaaa, já, bara kominn annar í jólum og bara komið frozt hérna í Reggjavigg. Það var bara svona hiti og rigning á aðfangadaginn, svona September veður. Þá kom þessi fílíngur að fara að smala uppí heiði fara í réttir eða rölta inn á sláturhús og byrja á að vinna við að stúta rollunum. En þetta er víst allt gert í september, smölun og sláturtíð. Ég var nú einu sinni að vinna á sláturtíð. Það var þegar ég bjó á Akureyri og þá vann ég vita skuld hjá KEA. Ég var settur í það djobb að klippa lappirnar af skepnunum. Sko fyrst er kindin skotin og hent á færibandið, svo er hún blóðguð og hausinn skorinn af, síðan er hún rist aftur úr löppunumog framúr löppunum svo eru lappirnar klipptar af. Svo er skorið…æi ég nenni ekkert að lýsa þessu svona á blogginu mínu. Þið verðið bara að fá ykkur vinnu á sláturhúsi á meðan sláturtíð stendur yfir. Ég get samt sagt það að þetta er einn af þeim semmtilegustu vinnustöðum sem ég hef unnið á. Jájá það var farið með klámvísur og rímur, svo var það líka liðið að menn fengju sér aðeins neðaníðí eða kannski einn eða tvo bjóra. Þeir voru nú alltaf banna mér að drekka þar sem ég var nú að nota hættulegt verkfæri við vinnuna og algjör hænuhaus að auki(enda bara 16ára þá), en ég óhlíðnaðist það nú auðvitað alltaf. Menn voru nú samt aldrei beinlínis fullir þarna. Hvorki ég né aðrir. Jú ég man að einn kallinn þarna sofnaði með sópinn í höndunum og síðasta daginn fóru einhverjir tveir nærri því að slást eftir vinnu. En það kemur fyrir bestu menn. Svo var að sjálfsögðu haldið sláturhús ball í lok sláturtíðar með tilheirandi slagsmálum, framhjáhöldum og bömmerum. Ég fór nú töluvert snemma af þessu balli eða svona um þrjú-fjögurleitið vegna þess að ég var orðinn svo fullur og vitlaus, ælandi og spúandi í allar áttir svo að ég fékk einn vinnu félaga minn sem var edrú þarna að ég held til þess að skutla mér heim. Ég heyrði svo sögur af slagsmálum þarna, daginn eftir. M.a. um að verkstjórinn hefði kílt í gegnum rúðu þarna og skorist illa á hendinni og eitthvað fleira í þeim dúrnum. Já það er fjör að vera á sláturtíð. Það er alltaf þessi létti andi yfir þessu eða svona sérstakt andrúmsloftið, svo ég gæti vel hugsað mér aðra slátur tíð seinna. Það var líka gaman að búa á Akureyri. Það var ýmislegt brasað. Það stóð til að ég færi að spila á gítar í punk hljómsveit með Brabra, Helga Magra, Ásgeiri og Lúlla en það varð eitthvað minna af því, en maður tók samt í hljóðfæri með þeim af og til. Já aður var nú alltaf eitthvað á sukkinu þarna með þeim og þá þvældist maður í alltaf einhvern hljóðfæraleik með þeim. Já og svo má ekki gleima Trausta á Gásum og Bomma frá krossanesi eða Svenna Súkku og fleirum og fleirum. Já Akureyri er góður staður.
Phhhhhhhhhhh maður er bara komin með bullandi ræpu af öllu konfektinu sem ég fékk í jólagjöf, úff maður er bara á klósettinu mestan daginn hérna. Þetta er agalegt helvíti maður, en jæja ég fékk nú fleira heldur en bara konfekt í jólagjöf. Ýmislegt snyrti dót og föt. Fékk nokkra bloi, nýja Bubba diskinn og gullkeðju frá Issu. Ég fékk líka nokkrar bækur. Ég fékk t.d. bókina "Andslælis á auðnuhjólinu", eftir Helga Ingólfsson og bókina "Fyrstur til að deyja" eftir James Patterson, sem er spennusaga. Svo gaf mamma mér "Röddin" sem er eftir Arnald. Ég er kominn vel á leið með það snilldar verk og er djúpt snortinn. Ég er auðvitað búinn að lesa allar hinar bækurnar sem eru Dauðarósir, Mýrin og Grafarþögn sem eru allar um Erlend rannsóknarlögreglumann og samstarfsfólk hans. Já hann Arnaldur skrifar snilldar vel, enda hlaut hann, með Mýrinni "Gler lykilinn" í verðlaun fyrir bestu norrænu spennubókina en mér finnst Mýrin líka besta bókin sem ég hef lesið eftir arnald. Hins vegar byrjaði ég á "Nóttin hefur þúsund augu" eftir Árna Þórarinsson en fannst hún ekki grípa mig eins og Arnaldur gerir með sínum skáld verkum en Árni er líka ágætur. Hahh.. ég rakst á dáldið skondið inni á tilverunni, smellið hér. Sniðugt er það ekki. það er svo best að hætta þessu bulli og fara að gera eitthvað

þriðjudagur, desember 24, 2002

Gott kvöld. það er spritti sem skrifar. Klukkan er nákvæmlega 18:00 á aðfangadagskveldi og segi ég því, gleðileg jól. Klukkurnar klingja nú í útvarpinu og jóla steikin er í bígerð, sem að þessu sinni er svínakjöt og mamma hefur verið að kenna mér að seikja það. Svo verður maður pott þétt settur í sósu gerðina og að brúna kartöflur. Þessi dagur er annars búinn að vera eins og aðrir aðfangadagar sem að ég hef upplifað. Aðallega ys og þys um bæinn að ryksuga bóna og gera klárt. Svo í miðju öngþveitinu þyrmdi yfir mig þessi gríðarlega tilhlökkun í að opna pakkana. Þetta var svona gömul tilfinning sem ég hef ekki fundið síðan ég var krakki. Æi svo er það eitt sem mér finnst vanta en það voru jólasveinarnir. Þeir koma að sjálfsögðu alltaf í hvert hús á æskustöðvum mínum, Laugum. Það var eitt með þessa jólasveina sem komu alltaf þegar maður var lítill. Þeir minntu mig alltaf eitthvað á Sigurgeir á Völlum eða Snorra í Stafni. Bara einhver svipur og svo röddin líka. Æi ég veit það ekki. Einu sinni þegar ég var lítill var ég á jólaballi í Reykjadal, en þá var einmitt einn jólasveinninn eitthvað voðalega líkur Sigurgeir. Ég bar þetta uppá hann en hann bara kannaðist ekki við neitt. Ég var einu sinni fengin í eitt alveg fáranlegt en það var að leika jólasvein á litlujólunum í barnaskólanum. Alveg dæmalaust uppátæki, að leika jólasvein þegar þeir geta bara drullast til byggða sjálfir þessir fávitar. En jæja ég lét mig hafa það smeiggði mér í búning og óð inn í krakka skaran á samt öðrum jólasveinum eða leikurum og dansaði í kringum jólatré og grýtti jólapökkum og mandarínum í þessi kvikindi svo þegar að átti að fara þurftu helvítis börnin að elta mig langar leiðir útfyrir skólalóðina. Hinir tveir Sveinkarnir sluppu en ég máttu þreyja þorrann út af þessum krakka gormum. Ég gat svo snúið við, við illan leik aftur í hitt skólahúsið og farið úr búningnum og komið mér í kaffi og kökur á eftir sem var mjög gott. Nú en ekki meira um jólasveina að þessu sinni. Þannig er að það verður eitthvað jólaball hjá Granda, haldið í súlnasal hótel Sögu. Svona kaffi og með því og svo koma þeir sem eiga krakka, með þá með sér og þeir geta þá dansað í kringum einiberjarunn. Síðan koma jólasveinarnir og þrykkja mandarínum í fólkið eða eitthvað þessháttar bull.
Já já ég held að það verði bara gaman að hitta vinnufélagana svona um jólin og sötra með þeim kaffi og kökur. En jæja þá er að skella sér í jólabaðið og hjálpa til við að kokka jólamatinn og segi ég því "sretan bozic" sem er serbnesk jólakveðja og þýðir einfaldlega gleðileg jól.

mánudagur, desember 23, 2002

Jæja þá er maður loksins kominn með netið aftur eftir margra aldatuga bið og ætla ég sko ekkert að linna blogginu eða reyna að blogga daglega næstu 34.000.000.000 árin. En það er semsagt komið Þorláksmessukvöld og er verið að skreita kofann allan út og suður, fram og til baka og norður og niður o.s.fr. En það hefur enginn, eins og einhver helvítis asni gerði síðasta þorláksmessukvöld troðið hamstri inn um bréfa lúguna hérna hjá okkur. æi hamn lifði það nú alveg af og fékk nýja eigendur blessaður hamsturinn. En nú er Pabbi að hamast við að að koma upp gardínum í gluggana hérna. Erla systir leiðbeinir honum svo í gegnum þetta. Það hefur komið í ljós svona á 12. ári hennar að hún er með gott verk vit og svo er hún líka góð í stærðfræði. Æi það en nú varla hægt að segja að ég sé svoleiðis. Lelegur í reikningi og ekki beint lagin við að smíða eða gera við. Jú mér hefur nú tekist ágætlega við að gera við bíla, já maður er búinn að bílabraska eitthvað og svona t.d. skipta um öxul, setja nýtt sæti, srúfa nýtt framljós á, tengja saman, sjóða fast og slípa í sundur gamlar Toyotur í gegnum tíðina og margt þurft að gera við, þannig að maður er ekki alveg endalaus fæðingarhálviti. Svo hef ég verið að reyna að vera í jólafríi en það hefur staðið frá 18. þessa mánaðar og mun verða fram yfir áramót. Númmm. Ég er búinn að basla við að kaupa jólagjafir, pakka inn jólagjöfum, krota í jólakort og svo má ekki gleima þessu helvítis veseni með a dé ess ellið, sem að ég hélt að fengist aldrei í gegn hérna á bænum. Jú það kom hérna heimilis vinur okkar, hann Maron og smellti þessu öllu heim og saman en það heppnaðist ekki sem skyldi svo að ég fór nirrí Íslandssíma og kannaði málið. Þeir söggðu að það væri búið að virkja draslið svoleiðis að þetta hlaut þá bara að vera einhver vansköpun í tölvunni. Brynjar, hann er snillingur og gerði einhverjar kúnstir víð tölvuna og þá komst allt heila draslið heim og saman. Svoleiðis að Maron og Brynjar eru og verða snillingar hvað tölvur varða.
Nú ætla ég að taka viðtal við Huldu

systur mína
Spritti:Hvað segiru gott
Hulda: Ég segi bara allt ágætt
Spritti: Hvað er aððig
Hulda: Haltukjafti
Spritti: Nei, ég spurði hvað væri aððig
Hulda: Ég sagði haltukjafti
Spritti: Er það aððig
Hulda: Æi þegiðu
Spritti: Nefuru séð flúgandi furðuhlut
Hulda: Neinei
Spritti: Hefuru migið í saltan sjó
Hulda : Jú í fyrra lífi þegar ég var sjóræningi arrr….í miðjarðarhafinu árið 1658-1689
Spritti: Hvernig endaði það líf
Hulda: Það var þannig að ég datt í sjóinn og var étin af sjóskrímsli þegar ég var að láta eitt af mínum aumu fórnarlömbum ganga niður plankann.
Spritti: Hvað er þitt aðal mottó
Hulda: bleee
Spritti. Nújá en hvað myndiru gera ef þú ynnir 4564684354894132179165198431534351 milljarða í lottó
Hulda: Kaupa hluti
Spritti: hvernig hluti
Hulda: Plötur, mjúka hluti, 10 ketti, kattamat, föt og frið á jörðu.(ekki neitt tengt Ástþóri samt)
Spritti: Hvað viltu svo í jóla gjöf
Hulda: alla ofan talda hluti
Spritti: Jæja ég skal þá gefa þér mjúkan pakka. Vertu bezzzzzz og farðu heimtiðín
Hulda: Já bless og drullaðu þér út úr herberginu mínu.
Þetta var vitðalið við Huldu systur
Ég ætla að skrifa meira in the morg og verið bless þangað til.

laugardagur, desember 14, 2002

Oft eru lík, lík. Sjaldan er pungsviti góðs viti né góð sviti. Heyriði. Ég var að grúska oní kassa sem hefur ekki verið opnaður í nokkur ár eða bara síðan ég flutti hingað í bæinn með familíunni og hvað haldiði að ég hafi fundið. Ég fann aðra klámspólu í viðbót við þessa sem ég fann um daginn. Þessi spóla var síðan ég var með viðskipti á bláum myndum í skólanum. Ja hérna, maður á bara endalaust af þessu helvíti. Stjórnleysi mitt sagði mér að skella þessu í vídeótækið og skoða. Usss..þetta var svertingja mynd. Menn segja að svertingjar hafi stærstu tippin en það má nú kannski deila um það. En ég er fegin því að vera ekki asíumaður. uss, þvílíkar og aðrar eins rúsínur á þessum mönnum. Ég hef bara aldrei vitað annað eins helvíti. En hvað sem því líður er ég ekkert öfund sjúkur út í svertingja hvað stærðina varðar. Ég held að svertingjarnir ættu miklu frekar að vera öfundsjúkir út í mig. Förum ekki nánar út í það.
Jæja en ég var sumsé á leiðinni í vinnuna í gærkveldi og var staddur á hlemmi þegar að ég sé þar mann þar nokkurn sauðdrukkinn, vera eitthvað þarna í essinu sínu. Hann kallaði á félaga sinn sem var ekki alveg eins drukkinn og hann sjálfur. Settust þeir svo inn í bíl sem þeir settu svo í gang. Það voru þarna nokkrir starfsmenn þarna á hlemminum sem að fylgdust með þessu. Ég var að vísu sá eini sem að hafði rænu á því að hringja á lögguna og láta vita. Nú löggan kom og lét fíflið blása í blöðru og þá komu mörg mörg mörg prómíl í ljós en þessi kall fáviti sagðist ekkert vera fullur. Hann sagði við lögguna að ásæðan firir alkóhóli í blóði sínu væri sú að hann hafði verið að drekka malt. Hahh.. Ég hélt að ég atlaði að verða band vitlaus af hlátri. Uss þetta róna líf þarna á hlemmi sussumsvei.
Þeir eru bara þarna allan daginn karla greyin og súpa kardó. Einu sinni bað einn róni mig um hundrað kall en ég rétti honum bara fimmtíukall. Hann hoppaði hæð sína af kæti og sagði um leið "þeink jú verí möts". Svo er maður oft beðinn um sígarettu en ég get lítið gert í því því að ég reyki ekki. Einu sinni var ég beðinn um sígarettu sem ég auðvitað átti ekki og skírði rónanum svo frá að ég væri tóbaks laus. Fyrir það kallaði róninn mig "djöfulsins aumingja". Svo líka eitt kvöldið þegar ég var eitthvað þarna á ferðinni og ætlaði inn á almenningsklósettið til að míga. Þá gekk ég þar inn en þá stóð einn róninn þar við vaskinn, með sitt karlmannlega kjötstykki og var að ausa á hann vatni. Svei mér, ég hef aldrei vitað annað eins. Svo um daginn helti einn róninn á mig einhverju glundri og ég þurfti því að vera í blautum buxum á meðan ég var að útrétta nirrí bæ. Ég fékk óstjórnlega löngun til þess að skjóta þennan gauk með kindabyssu að launum
Hehe.. Talandi um kindabyssu, þá hitti ég einn mann frá Húsavík um daginn. Hann fór að segja mér sögu af öðrum manni frá Húsavík sem að var einmitt með kindabyssu og sjónauka fastan ofan á byssunni. Hann tók að miða að fjöllunum hinu megin við Skjálfandaflóann og sér mann einn við sveitabæ undir fjöllunum, en sá var að rogast eitthvað með hrút á milli húsa. Maðurinn sá að hann sat klofvega yfir hrútnum. Þá miðaði hann vandlega á hrútinn og hleypti af. Viti menn hann hitti hrútinn. Ég vil að lokum minnast á heimasíðu sem er með litlum tölvuleikjum og slóðin er www.miniclip.com. Sælir

föstudagur, desember 13, 2002

Ég sá mömmu skjóta jólasvein,
við jóla tréð í stofunni í gær.
Ég læddist létt á tá, til að líta líkið á.
Ég hélt hann væri steinrotaður blóðpollinum hjá.

Jæja þá er bara komið kvöld og ekkert sniðugt búið að gerast. Æi kvöldið er bara búið að vera eitthvað svona bla bla bla bla bla og þar fram eftir götum. Jú jú kaupa í matinn koma við á Kaffi París, hitta þar engan sem maður þekkir, kjafta í símann eða senda sms. Ég ætla að kíkja í kringluna á morgun en þá kaupi ég sennilega adsl búnað og kaupi líka eitthvað af jólagjöfum.
Ég kom við í Fröken Reykjavík til að fá mér kók og pylsu en rak þá augun í séð og heyrt sem var þar í hillu. Það var mynd að Guðmundi Sesar og Jóni Baldvin og fyrirsögnin var: Gamlir sjó félagar. Rifu kjaft og reyktu hass.
Það er þá svona, Jón Baldvin barasta gamall hass haus. Það væri kannski vit í því að fá sér jónu eða kíla á fötu með þeim félögum við tækifæri. Ég sé nú samt Jón Baldvin ekki fyrir mér skakkan þarna í sendiráðinu, en maður veit aldrei. Annars er nú Guðmundur að gera góða hluti með því að láta handrukkarana ekkert abbast uppá sig. Ég veit það ekki,en ég myndi nú sjálfur trompast ef einhver myndi selja 14 ára dóttur minni dóp. Ég held að sá sölumaður mætti eiga von á því að fá af sagaða hagla byssu upp í rassgatið og svo yrði hleypt af. En að sjálfsögðu yrði hann tekinn og kvellgeldur á undan.

Í fyrra dag heim sótti ég Börk kunningja minn en hann er ný kominn af sjónum. Það varð svo úr þessari heimsókn að við fórum út í búð og keyptum okkur hamborgara og meðlæti, fórum svo aftur heim til hans og matreiddum. Börkur er nú matmaður mikill og kann að matreiða allan andskotann. Hann gaf mér nokkur góð ráð í sambandi við sósugerð eða uppbökunina og hvernig gera má sósur matarmiklar af litlu hráefni. Það er oft mikið mál að gera góðar sósur og stundum getur slík vinna tekið marga klukkutíma, en þá er maður líka að gera alveg gæða mat. Jæj þá fer maður að drattast á næturvakt og að því loknu fer maður heim og skilar af sér einni köku tegund fyrir svefninn. Besss

fimmtudagur, desember 12, 2002

Vissir þú lesandi góður að þú ert sigurvegari. Alveg eins og aðrir jarðarbúar, vannst þú kappsundið við allar hinar 75468285744158562356658054836521456987486 sáðfrumurnar að egginu. Til þess að geta lifað hér á jörðinni verða menn að vinna þessa miklu sund keppni, sem ég kalla sund keppni lífsins.
En nóg komið af svona kjaptæði því að þetta er eitthvað að komast í lag hjá mér þeta internet vesen. En annars held ég að ég spanderi nú bara í eitt stk. adsl svona fyrir jólin. Ég vona að það verði hægt.
Ég var að horfa á bíómyndir sem að ég hafði aðeins séð brot og brot úr, en það voru myndirnar Pulp ficthion og Threesome. Þetta eru auðvitað eldgamlar myndir og frægar á sínum tíma. En ég hafði bara aldrei séð þessar myndir og lét því slag standa. Myndirnar eru báðar snilld og ég ætla ekki að lýsa inni haldi þeirra hér af því að ég nenni því ekki.
Jæja nú er pabbi hættur að þjösnast með loftborinn hérna við húsið í bili allavega. En ég fæ samt tæplega svefn frið eftir næturvaktirnar, vegna þess að Erla systir er alltaf að æfa sig á trompet. Stundum óska ég mér þess að hún hefði farið að læra á flautu eða orgel eða eitthvað lágværara, en ekki lúður. Það er alveg ónýtt. Hún er nú að vísu orðin dáldið lagin við þetta. Kötturinn verður samt hálf órólegur við þennan lúðra blástur.
Jæja en ég er nú búinn að baka eina sort af smákökum fyrir jólin og stefni á fleiri. Ég bakaði Kókoskökur. Þetta er einföld uppskrift að fara eftir en leiðinlegt að eiga við þetta deig en þetta hófst allt saman að lokum og úr urðu þessar líka fínu Kókoskökur. Þar sem að ég er nú eitthvað að bulla hérna um bakstur þá er viðeigandi að minnast á það að í sjónvarpsþættinum at í gærkveldi var fjallað um minn gamla vinnustað kexverksmiðjuna Frón. Þar var rætt við Trausta, sem er í vöruþróuninni og sýndar myndir af framleiðslunni. Já já voða gaman allt saman, ha ha ha. svo er frónkex líka gott. Þetta hélt í manni lífinu þegar maður nennti ekki að útbúa eða kaupa nesti. Þá át maður bara kex í flest mál. Það var ágætt að vera þarna í kexinu forðum, enda maður orðinn kexruglaður fyrir löngu. phahahahahahahaha.

þriðjudagur, desember 10, 2002

Djöfulsinsandskotans. Netið er búið að vera eitthvað bilað hjá mér og sendi inn eitthvar lítið af pistlum næstu daga. En ég er búinn að vera að döflast við að kaupa jólagjafir og krota á jólakort í dag. Skrifa ekki meira að þessu sinni veriði sæl.

föstudagur, desember 06, 2002

Æ helvítis bara. Ég er alveg staurblankur fyrir þessi jólin. Maður á valla oní sig yfir Desember mánuðinn, en það reddast örugglega, og þó. Verður maður ekki bara að selja sig eða eitthvað. Það er einn náungi sem að ég þekki sem prufaði það í eitt skipti og græddi 60.000 þúsund. Það er vit í þessu. Nei auðvitað færi maður aldrei að selja sig þarna, hvað er þetta maður. Hafi þið séð myndina Deuce Bigalow? Það var um svona karlhóru eða náunga sem að eyðilagði íbúð sem að einhver skapvondur deli átti. Hann hafði tvær vikur til þess að redda málunum því að sá vondi var erlendis. Strákurinn fór að selja sig og lenti í miklum ævintýrum á meðan að vændinu stóð. Svo lenti hann alltaf á konum sem voru eitthvað asnalegar. Maður er nú kannski ekki eins blankur og halda mætti. Ég á samt eftir að kaupa flestar jólagjafir. Við sjáum hvernig fer.
Ég fór í Kolaportið og hitti einn mann sem ég þekki. Við ákváðum að tylla okkur í veitingabásnum og fengum okkur kaffitár. Hann fór svo að lýsa einhverjum þrætum sem hann átti við vin sinn. Í lok þessa rifrildis snéri vinurinn sér undan og fór. Kunningi minn mismælti sig og sagði: Hann snéri undan sér og fór. Við þessa frásögn brjálaðist ég úr hlátri og sagði: ææ sneri hann undan sér? Fannst honum það ekki sárt? þá kom voðalegt fát á hann og hann fór í flýti að reyna að leiðrétta sig og sagði: nei ég meina, hann snéri undan mér og fór. Ahhh.. ég hélt að ég yrði ekki eldri af hlátri. Hann náði svo að leiðrétta sig að lokum og sagði: Hann snéri sér undan og fór. Ég var að hlusta á útvarpið í dag og þar var einhver í viðtali sem langaði til þess að fara til Kanarí um Jólin. Helvítis vitleysa að vera að flækjast þetta svona til últlanda á Jólunum mér finnst þetta bara svo vitlaust að það er alveg dæmalaust. Það finnst mér allavegana. Mér finnst meira vit í því að chilla heima um jólin en ég er að komast í svolítið jólastuð. Það á að skera út laufabrauð um helgina. OOO það er svo gaman að vera í því stússi öllu. Breiða út, skera í og steikja. Þetta er töluvert tilstand og það er gaman. Ég verð því miður bara lítið í þessu sökum þess að ég er í vinnuni alla helgina, en verð eitthvað í útskurðinum eftir vinnuna. já úff maður er vinnandi alla helguna maður. Það er því eitthvað lítill tími til þess að kíkja á djammið eða hitta annað fólk. Það verða því engar stelpur stauraðar að þessu sinni. annars er ég að spá í að prufa dyravörsluna. Maður er búinn að prufa að vinna við allan andskotann og því ekki að testa dyravörsluna. Það væri svo hægt að vinna við það með skóla ef maður kyldi láta til leiðast. Maður er nú allavega orðinn vel menntaður slagsmálahundur ef máður þyrfti að taka á þessum dólgum og henda þeim út. Já uzzzzzzz. Maður stóð nú oftar en einu sinni í slagsmálum á fylliríum hér áður fyrr, svo að maður kann ýmislegt í því fagi. Ruglaekkimeiranúnaþvíaðégþarfaðfaraaðsofafirirvinnunaámorgunbless

fimmtudagur, desember 05, 2002

Jæja nú skal blogg þorsta ykkar vera svalað, en sökum anna og þriggja tíma svefns í fyrri nótt sem leyddi af sér geðvondsku og þreytu, fór sem fór í gær. Ennnnnnn ég bæti ykkur það upp núna.
Einu sinni var ég komin í hann krappann þegar ég var 16ára gamall, en þá varð ég nærri því úti í grimmdar frosti. Það var þannig að þegar ég bjó á Laugum, fékk ég far með strákum sem að voru í frammhaldsskólanum á Laugum inn á Akureyri sem er 40 mín. að keyra. Þeir ætluðu að vera á Akureyri yfir nóttina og halda svo áfram að Blönduósi. Ég var búinn að mæla mér móts við kunningja minn sem þar bjó, en svo ætluðum við að detta í það saman, en þar næst myndi ég svo gista heima hjá honum. Nú ég mætti með minn bjór inni á nætursölunni þar sem unglingadrykkja er oft háð. Vinur minn kom ekki og þegar ég var orðinn fullur af bjórnum þurfti ég endilega að lenda í slagsmálum. Ég þurfti helst að yfirgefa miðbæinn vegna þess að það voru margir orðnir á eftir mér og vildu mig feigan. Ég náði að hlaupa inn á bensínstöð sem þar var opin því að þar fann mig enginn. Ég var búinn að hanga þarna í langan tíma þangað til að ég gaf mig á tal við stráka sem þarna voru á bíl. Þeir sögðust vera á leiðinni til Egilsstaðar og ég mátti alveg fá far að Laugum. Nú við lögðum af stað og þegar við vorum komnir vel á Svalbarðseyrinasögðust strákarnir ætla að koma við á einum sveitabæ og sækja einn strák sem færi með, en það var eigandi bílsins. Þegar eigandi bílsins kom inn í bílinn þá var þetta enginn annar en einn af strákunum sem ég lenti í slagsmálum við og þar sem hann átti bílin, gerði hann mig brottrækan úr bílnum. Þeir fóru sína leið og skildu mig eftir í öllu frostinu á miðri Svalbarðströndinni. Ég reyndi að húkka far. Það komu nokkrir bílar en þeir stoppuðu ekki. Ég held að ég hafi verið búinn að labba í ábyggilega einn og hálfan tíma og orðinn hel blár og dofinn á löppunum af kulda þegar að stoppar bíll. Þetta voru strákarnir úr Laugaskóla. Þeir höfðu hætt við að fara á Blönduós og ákveðið að fara aftur að Laugum, þannig að ég komst heim. Ég veit ekki hvernig hefði farið fyrir mér ef þeir hefðu ekki hætt við ferðina og snúið við. Ég á eftir að hefna mín grimmilega á þessum helvítum fyrir að hafa skilið mig eftir svona í frostinu. En sem betur fer var ég í kuldagalla og ágætum bommsum þannig að ég dó ekki.
Já ég var eitthvað að glamra á gítarinn eftir vinnuna í dag og komst einhver pönk fílíngur í mig en ég hlusta mikið á pönkið sem er mjög skemtileg músík. Það er líka gamall draumur að vera einhvern tímann í pönk hljómsveit. Hver veit nema maður láti gítarsnilligetuna njóta sín í einhverri pönkhljómsveit. Vandinn er bara sá að rafmagnsgítarinn er fyrir norðan og svo á ég hvorki hátalara né over drive. En það er alveg ábyggilega hægt að redda því. Annars var maður alltaf eitthvað að spila með Finnsa í den tíð. Hann á hljómborð og ég á gítar, eða öfugt. Það er ýmislegt gamalt og gott til á kasettu hérna hjá mér. Annars hef ég séð og heyrt í góðri hlómsveit sem að hét Pain. Þetta var skóla hljómsveit sem var í Laugaskóla. Alveg meiri háttar death rokk með punk ívafi. Ég held að sú hljómsveit hafi lagt upp laupana þegar sett var bann á "Snuff 99" fyrir nokkrum árum síðan. Sind að slík hljómsveit skyldi ekki ná alþýðuhylli.
Æi ég var nú bara að vinna í dag, í Granda og þessi dagur var bara ekkert frábrugðinn öðrum dögum. Bara þetta venjulega sem maður gerir. Jú einum stráknum þarna datt í hug að fremja mannrán svona uppá flippið. Loka manninn inni í kassa og henda í fallhlíf út úr flugvél á eyðieyju. En hvað um það, ég er nú að mínu áliti á besta staðnum þarna í Granda, sem er pokavélin (það er pökkunin)en þar er maður ekki vaðandi slorið. Ég var nú alltaf og lengst af til þessa á hausaranum, en það var alveg ágætt. Svo er líka hevíti fínt að éta þarna í hádeginu. Já hún Unnur, konan sem að er þarna í elda er bara fínasti bryti. Það er mikilvægt að það sé gott að éta á svona vinnustöðun. Þetta var líka svona gott þegar ég vann hjá Samskip. Já það var fínt að vera hjá Samskipum. Ég var þarna á lyftara að taka á móti timburbúntum og svona allskonar drasli. Svo ef það er lítið að gera eða stundum ekki rassgat. Þá er jafn vel hægt að skreppa heim í mat í eða bara rétt til þess að kyssa konuna. Þegar ég skrapp einu sinni smá stund heim í hádeginu fóru strákarnir nú eitthvað að saka mig um að hafa gert eitthvað töluvert grófara heldur en að hafa kysst konuna heima. Þeim fannst ég vera full rjóður í kinnum þegar ég kom aftur. En það var bara bull shit. En hehe, Það var einn kall sem var að vinna þarna á gámalyftara og konan hans var vön að koma til hans í hádeginu. Svo í eitt skiptið hvarf kallinn og gámalyftarinn. Þegar gerð var dáldil eftir grenslan, höfðu þau hjúin farið saman á lyftaranum á milli gáma og byrjað að þjösna sér saman inni í lyftaranum. Það var líka góður mórallinn þarna nema að einu leiti. Þannig er að ef einhver kemst að einhverju um hagsmuni vinnufélagans eða einhverjum veikum pungtum í fari hans þá eru þar nokkrir einstaklingar sem að smjaðra með það alveg hægri og vinstri. Bara svona einstaka aumingjar með minnimáttarkennd eða lítið tippi.
Nei heyrðu.! Akkúrat núna er pabbi í góðum fílíng að reka yngri systur mínar að sofa. stundum er alveg eins og kallinn fái eitthvert maníukast. Já þá er sko húsbóndabragurinn á mínum manni. Rekandi allt og alla inn í rúm, rífandi öll sjónvörp úr sambandi og slökkvandi öll ljós. Meira að segja kötturinn flýr inn í eitthvað skúmaskot til að verða ekki fyrir kallinum. Hann meira að segja vogar sér að reyna að reka mig upp í bæli. Hahh….Þá lít ég hornaauga til hans og hristi bara hausinn. Jamm lífið er óútreiknanlegt. Ég kíkti á katrin.is í dag og fór að lesa nokkur blogg hjá henni. Hún var að tala um að leggja öll leikhús í landinu niður. Jááááá nú líst mér á. Þá skal ég kaupa þjóðleikhúsið og breyta því í flottan Casino stað. Þá fær katrín að klippa borðann þegar staðurinn verður opnaður. Þjóðleikhús kjallarinn yrði þá gerður að stærstu koníaksstofu Íslands. Það væri snilld að lögleiða spilavíti á íslandi. Jæja má ekki vera að því að Tussast meira í tölvunni, bless…….
Jæja nú skal blogg þorsta ykkar vera svalað, en sökum anna og þriggja tíma svefns í fyrri nótt sem leyddi af sér geðvondsku og þreytu, fór sem fór í gær. Ennnnnnn ég bæti ykkur það upp núna.
Einu sinni var ég komin í hann krappann þegar ég var 16ára gamall, en þá varð ég nærri því úti í grimmdar frosti. Það var þannig að þegar ég bjó á Laugum, fékk ég far með strákum sem að voru í frammhaldsskólanum á Laugum inn á Akureyri sem er 40 mín. að keyra. Þeir ætluðu að vera á Akureyri yfir nóttina og halda svo áfram að Blönduósi. Ég var búinn að mæla mér móts við kunningja minn sem þar bjó, en svo ætluðum við að detta í það saman, en þar næst myndi ég svo gista heima hjá honum. Nú ég mætti með minn bjór inni á nætursölunni þar sem unglingadrykkja er oft háð. Vinur minn kom ekki og þegar ég var orðinn fullur af bjórnum þurfti ég endilega að lenda í slagsmálum. Ég þurfti helst að yfirgefa miðbæinn vegna þess að það voru margir orðnir á eftir mér og vildu mig feigan. Ég náði að hlaupa inn á bensínstöð sem þar var opin því að þar fann mig enginn. Ég var búinn að hanga þarna í langan tíma þangað til að ég gaf mig á tal við stráka sem þarna voru á bíl. Þeir sögðust vera á leiðinni til Egilsstaðar og ég mátti alveg fá far að Laugum. Nú við lögðum af stað og þegar við vorum komnir vel á Svalbarðseyrinasögðust strákarnir ætla að koma við á einum sveitabæ og sækja einn strák sem færi með, en það var eigandi bílsins. Þegar eigandi bílsins kom inn í bílinn þá var þetta enginn annar en einn af strákunum sem ég lenti í slagsmálum við og þar sem hann átti bílin, gerði hann mig brottrækan úr bílnum. Þeir fóru sína leið og skildu mig eftir í öllu frostinu á miðri Svalbarðströndinni. Ég reyndi að húkka far. Það komu nokkrir bílar en þeir stoppuðu ekki. Ég held að ég hafi verið búinn að labba í ábyggilega einn og hálfan tíma og orðinn hel blár og dofinn á löppunum af kulda þegar að stoppar bíll. Þetta voru strákarnir úr Laugaskóla. Þeir höfðu hætt við að fara á Blönduós og ákveðið að fara aftur að Laugum, þannig að ég komst heim. Ég veit ekki hvernig hefði farið fyrir mér ef þeir hefðu ekki hætt við ferðina og snúið við. Ég á eftir að hefna mín grimmilega á þessum helvítum fyrir að hafa skilið mig eftir svona í frostinu. En sem betur fer var ég í kuldagalla og ágætum bommsum þannig að ég dó ekki.
Já ég var eitthvað að glamra á gítarinn eftir vinnuna í dag og komst einhver pönk fílíngur í mig en ég hlusta mikið á pönkið sem er mjög skemtileg músík. Það er líka gamall draumur að vera einhvern tímann í pönk hljómsveit. Hver veit nema maður láti gítarsnilligetuna njóta sín í einhverri pönkhljómsveit. Vandinn er bara sá að rafmagnsgítarinn er fyrir norðan og svo á ég hvorki hátalara né over drive. En það er alveg ábyggilega hægt að redda því. Annars var maður alltaf eitthvað að spila með Finnsa í den tíð. Hann á hljómborð og ég á gítar, eða öfugt. Það er ýmislegt gamalt og gott til á kasettu hérna hjá mér. Annars hef ég séð og heyrt í góðri hlómsveit sem að hét Pain. Þetta var skóla hljómsveit sem var í Laugaskóla. Alveg meiri háttar death rokk með punk ívafi. Ég held að sú hljómsveit hafi lagt upp laupana þegar sett var bann á "Snuff 99" fyrir nokkrum árum síðan. Sind að slík hljómsveit skyldi ekki ná alþýðuhylli.
Æi ég var nú bara að vinna í dag, í Granda og þessi dagur var bara ekkert frábrugðinn öðrum dögum. Bara þetta venjulega sem maður gerir. Jú einum stráknum þarna datt í hug að fremja mannrán svona uppá flippið. Loka manninn inni í kassa og henda í fallhlíf út úr flugvél á eyðieyju. En hvað um það, ég er nú að mínu áliti á besta staðnum þarna í Granda, sem er pokavélin (það er pökkunin)en þar er maður ekki vaðandi slorið. Ég var nú alltaf og lengst af til þessa á hausaranum, en það var alveg ágætt. Svo er líka hevíti fínt að éta þarna í hádeginu. Já hún Unnur, konan sem að er þarna í elda er bara fínasti bryti. Það er mikilvægt að það sé gott að éta á svona vinnustöðun. Þetta var líka svona gott þegar ég vann hjá Samskip. Já það var fínt að vera hjá Samskipum. Ég var þarna á lyftara að taka á móti timburbúntum og svona allskonar drasli. Svo ef það er lítið að gera eða stundum ekki rassgat. Þá er jafn vel hægt að skreppa heim í mat í eða bara rétt til þess að kyssa konuna. Þegar ég skrapp einu sinni smá stund heim í hádeginu fóru strákarnir nú eitthvað að saka mig um að hafa gert eitthvað töluvert grófara heldur en að hafa kysst konuna heima. Þeim fannst ég vera full rjóður í kinnum þegar ég kom aftur. En það var bara bull shit. En hehe, Það var einn kall sem var að vinna þarna á gámalyftara og konan hans var vön að koma til hans í hádeginu. Svo í eitt skiptið hvarf kallinn og gámalyftarinn. Þegar gerð var dáldil eftir grenslan, höfðu þau hjúin farið saman á lyftaranum á milli gáma og byrjað að þjösna sér saman inni í lyftaranum. Það var líka góður mórallinn þarna nema að einu leiti. Þannig er að ef einhver kemst að einhverju um hagsmuni vinnufélagans eða einhverjum veikum pungtum í fari hans þá eru þar nokkrir einstaklingar sem að smjaðra með það alveg hægri og vinstri. Bara svona einstaka aumingjar með minnimáttarkennd eða lítið tippi.
Nei heyrðu.! Akkúrat núna er pabbi í góðum fílíng að reka yngri systur mínar að sofa. stundum er alveg eins og kallinn fái eitthvert maníukast. Já þá er sko húsbóndabragurinn á mínum manni. Rekandi allt og alla inn í rúm, rífandi öll sjónvörp úr sambandi og slökkvandi öll ljós. Meira að segja kötturinn flýr inn í eitthvað skúmaskot til að verða ekki fyrir kallinum. Hann meira að segja vogar sér að reyna að reka mig upp í bæli. Hahh….Þá lít ég hornaauga til hans og hristi bara hausinn. Jamm lífið er óútreiknanlegt. Ég kíkti á katrin.is í dag og fór að lesa nokkur blogg hjá henni. Hún var að tala um að leggja öll leikhús í landinu niður. Jááááá nú líst mér á. Þá skal ég kaupa þjóðleikhúsið og breyta því í flottan Casino stað. Þá fær katrín að klippa borðann þegar staðurinn verður opnaður. Þjóðleikhús kjallarinn yrði þá gerður að stærstu koníaksstofu Íslands. Það væri snilld að lögleiða spilavíti á íslandi. Jæja má ekki vera að því að Tussast meira í tölvunni, bless…….

mánudagur, desember 02, 2002

Látum okkur nú sjá…Nei ég gerði lítið í dag. Jú ég skrapp í bankann og Lögheimtuna til þess að borga eitthvað af þessum helvítis skuldum, en það grynnist alltaf meira og meira á þessu skuldar fargani. Já já bráðum verður þetta allt saman búið. Þá ætla ég að kaupa mér bíl og flytja á norðurlandið. Eða ég kaupi bíl ef ég kemst á sjóinn, sem verður vonandi einhvern tíma á þessari öld. Það er bara svo andskoti dýrt að hafa bíl í rekstri. Það þarf að kaupa bensvín, endurnýja dekkin, borga bifreiðagjöld og borga blessaðar tryggingarnar. svo ef bíllinn er gamall þá þarf alltaf að vera standandi í einherjum viðgerðum, svo að bíllinn er dýr útgerð. Svo er hellings úlval af þessu bíladrasli sem kemur til greina að ég kaupi. Ég held að það verði Charade, Corolla eða Lada. Eitthvað svona gamlt drasl. Maður er orðinn tja, ágætur að gera við svoleiðis dósir.
Hahh ég fann einhverja gamla klámspólu sem að ég hélt að ég væri löngu búinn að týna, henda eða selja. Tjahh allstaðar leynast gullin í draslinu hjá manni. Ég fór með þetta beint í vídeóið og leit þar á. Hvað haldiði. Það var enginn nema Ron Jeremy að gamna sér við einhverja stelpu skjátu og þegar atriðið var búið var bara talað alveg helling við Ron. Hann var eitthvað að suða eitthvað um kærustu sem einhver ansi náði undan honum. Hún var tvítug og hann á sínum aldri. Hann var eitthvað að barma sér yfir því að hann væri orðinn meira en fetugur og því erfiðara að ná sér í raunverulega kærustu og því léttara að stinga þeim undan honum. Hehe..Þegar ég var í tíundabekk í Hafralækjarskóla gerði ég alltaf pöntunarlista yfir bláar myndir fyrir strákana sem voru í níunda og áttunda bekk og hvað þeir vildu mikið af spólum hverju sinni. Síðan fór ég á ónefnda vídeóleigu, keypti þar stykkið á 500 kr og seldi það svo á 200- 2500 kr stykkið. Hehe..Þetta gerði ég oft og mörgu sinnum og græddi oft 3000-5000 kr. Maður var jú í skóla og langaði til þess að detta í það stöku sinnum með strákunum og eiga eitthvað af sígarettum. Maður var svo eitthvað að vinna í Laugafiski þegar að það var frí í skólanum eftir hádegi eða á Laugardögum þannig að maður var nú ekki alveg alltaf auralaus. Það held ég að hafi verið gert við mesta megnið af peningunum. Já drengur minn ýmislegt hefur verið brallað um ævina.
Ég sá um eldamennskuna í kvöld og tókst að matreiða ljúffengan pottrétt. Ég brytjaði pylsur og bacon. Brytjaði svo papriku, kál og agúrku, brúnaði svo pylsurnar og baconið og lét það í pottin. Svo brúnaði ég grænmetið og setti saman við baconið og pylsurnar. Því næst brúnaði ég nautahakk, passaði að saxa það fínt með spaðanum til þess að hafa hakkið sem lausast í sér og jafnaði síðan upp sósu. Síðan blandaði ég öllu gumsinu saman, þannig að úr varð þessi líka fíni pottréttur. Mamma létti mér verkin og sá um að sjóða kartöflur og hrísgrjón. Ég drakk vatn með þessu en flestir fengu sér mjólk.
Aveg finnst mér ótrúleg þessi árátta að vera drekka vín með mat. Þetta er svo ógeðslega vont þetta helvítis hvít og rauðvín maður. Þetta er svo súrt og viðbjóðslegt þetta helvítis munkahland að það er alveg dæmalaust helvíti. Nú er ég sennilega búinn að móðga einhvern, eða allavega hneiksla einhvern af vinum mínum því að þeim finst þetta víst flestum alveg óskaplega gott. Svo þegar menn drekka bjór með pizzum. Böööaaakk…úff…Nú held ég að ég gubbi bara. Vatnið er besti drykkurinn og ég drekk mikið af því, borða vel af ávöxtum og skyri. Éta svo hafragraut með súru slátri helst daglega og taka lýsi með. Ég drekk orðið mikið minna af kóki en ég gerði og vil helst ekki sjá sælgæti, þó að maður stelist stundum til þess að éta það. Jæja það er best að fara eitthvað út og líta á mannlífið, skoða stelpurnar og hitta vinina. Ég fer annars snemma í beddann vegna þess að ég fer í vinnuna í fyrramálið. bææææææææææææ
Jæja þá er komið kvöld hérna á ammlisdeginum okkar Auðar og ég er búiddh ad vera að drebasth úr kvebih alveg gjörsablega stíbblaður í debbadubbhh. Ég er búinn að ferðast frá því í morgun alla leið vestur á Kvíabryggju, en það er í nágrenni Grundarfjarðar. Tja það munaði minnstu að illa færi á leiðinni. Ég var á þeim vegamótum sem að maður velur á milli þess að keyra að Stykkishólmi eða að Grundarfirði. En þegar að kom og ætlaði að hægja ferðina vildi ekki betur til en svo að það var hálka og dekkin hálf léleg sem að ég vissi ekkert um. Nú, ég gat hægt ferðina niður í 40km áðuir en ég kom að begjunni í allri hálkunni og allar líkur bentu til útafaksturs. Þar sem að ég er snillingur að keyra þá náði ég með réttum viðbrögðum að forða mér frá slíkum bömmer. Aðal atriðið er þegar svona hendir er að fara ekki í panikk og stíga ekki á bremmsuna á svellinu, því að þá ertu búinn að missa stjórn á bílnum. Barasta vera lagin við að nota stýrið en það kostar æfingu og margar útafkeyrslur.
Ég fékk Plebbabókina sem er eftir Jón Gnarr í ammlisgjöf frá Gæja bróður og fjölskydu. Synir bók þessi lesandanum hvort að hann sé plebbi eður ei. Ég held að ég hafi rekist á hitt og þetta sem átti vel við mig á má því örugglega segja að maður sé hálfur plebbi. Þið verðið bara að kaupa bókina ef þið viljið komast að því hvarð plebbi er.
Ég er í frí á morgun en veit ekki havað ég á að plöngrast með daginn. Ég hugsa að ég taki videospólu eða eitthvarð svoleiðis og reyni kannski að lesa eitthvað í Bókinni Nóttin hefur þúsund augu. Úff ég held bara svei mér þá að ég sé búinn að týna þræðinum. Ég hef bara haft svo lítin tíma til þess að lesa upp á síðkastið. Maður er bara búinn að vera vinnandi eins og shit, myrkranna á milli. Það er alveg kolvitlaust að gera í Granda fyrir jólastoppið. Það stendur nebbilega til að klára allan fisk úr frystingunni fyrir jólin. Púffff Það verður gott að komast í Jólafríið og éta hangiket, svínakjöt og brúnaðar kartöftur. svo má ekki gleima öllu Chillinu sem fylgir svona fríum. Svo stendur til að familínan fari í laufabrauðsgerð um næstu helgi, þar sem að hæfileikar mínur fá að njóta sín til fulls í þeirri kökugerð. Nei nei ég er sossum ágætur við þetta. Annars þegar ég nefni bakstur þá gerði ég þetta mikið hérna í den tíð að baka, en lítið núna síðustu árin. Ég fékk hálfgerða velgju af bakstri þegar að ég var að vinna í Kexverksmiðjunni Frón. Bakstur er örugglega alveg ágætis fag fyrir þá sem njóta sín við að vinna við það. Það eru auðvitað lærðir bakarar og konditorar þarna og þeir vita allt um það sem við kemur bakstrinum. Hvernig hveitið á að vera, hvort að maður lætur heitt eða kalt vatn saman við hráefnið, hvaða ger á að fara á undan hinu gerinu og hversvegna, hvort að þetta duft eyðileggi virknina á hinu duftinu og hvort að degið geti lifnað við og breyst í Alien skrímsli og tekið að frussa spóahlandi yfir allt starfs fólkið í verksmiðjunni þannigað allir verða geðveikir og fara niður í bæ með verkfæri í hönd til að drepa sem flesta. Ég hef haft meira gaman af matargerðinni. Fikta eitthvar með kjöt og fisk eða eitthvað svoleiðis. Heyrði jæja það er best að hætta að rugla í ykkur og fá sér að éta eitthvað af tertuafgöngunum frá því í dag. Svo ætla ég að reyda ad láda ber batdah úr dessu kvebih. Beshh

sunnudagur, desember 01, 2002

Hó hó og hæ pæ, púðursykur og gröftur. Ég var spurður að því um daginn hvort að sagan um vodka smyglið væri sönn. "Hvað er þetta maður",sagði ég "heldurðu að ég sé að bera hérna á borð einhverja lygi". Ég varð svo bjálaa að ég hélt að hausinn á már ætlaði að springa. Nei nei ég er bara að grínast. Reyndar hélt vinnufélagi minn hann Raggi að hausinn á mér ætlaði að springa vegna þess að hann sagði eitthvað fyndið og ég missti andann og blánaði af hlátri. Æi ég er eitthvað pirraður og önugur núna. Ég held að ég sé bara orðinn syfjaður, því að ég vaknaði svo snemma í morgun. Mamma bað mig svo að hjálpa sér við að hengja upp jólastjörnuna í gluggan. Ég sagði henni að jólin væru ekki að byrja nærri því strax en hún gerði mig kjaftstopp með því að segja að aðventan væri byrjuð. þannig að ég mátti éta það oní mig, helvítis. Jæja en jóla stjarnan komst upp en peran er ónýt. Það verður að kaupa nýja. Æi svo er ekki farandi niður í bæ eða bara eitthvað fyrir þessu jólaljósa fargani. Það er allt of snemmt að vera að tussa öllu þessu skrauti upp svona snemma. Í öllum mínum pirring núna í kvöld fór mamma í smáralind að kaupa bíómiða á Jón Bónda (James Bond) fyrir pabba og Brynjar áður en það yrði uppselt, svo að ég skrapp með smá rúnt með henni í gamni mínu. Þegar við vorum komin á planið hjá Smáralind spurði mamma í hálfgerðum pirringi hvort að væru engin stæði nema einhversstaðar í rassgati. "Þarna er eitt sem er ekki í rassgati" sagði ég og benti á eitt bílastæði sem að ég hélt að væri ekki í rassgati. Þegar mamma ók inn í stæðið, smaug bíllinn inn í rassgat. Nei ég er að fíflast. Við fórum inn í smáralindina sem var hálf tóm. Bara örfáar hræður að fara í bíó og einhverjir að éta á veitingastöðunum þarna.

Sá hugur er kominn í mig að ég vil fara út í kaup á videokameru og fara nú að gera stuttmyndir. Þegar ég flyt norður verða alveg pott þétt gerðar stuttmyndir. Já ég er nú vanur því. Einu sinni gerðum við strákarnir splattermynd og notuðum kindainnyfli og kindablóð. Það var vel brúklegt í þeirri mynd. Svo gerðum ég og Símon vinur minn grínmynd um strák sem var ofsóttur af bókasala. Það var sama hvert strákurinn fór allstaðar var sölumanns skrattin kominn. Síðan var ýmislegt brasað sem líkist helst atriðum úf Jackass þáttunum. það var t.d. farið á snjóþotu niður mjög bratta brekku og stokkið oní krapa poll, hangið aftan í vélsleða á ferð, einhver dregin á snjóþotu aftan í bíl eða vélsleða og svo má ekki gleyma því þegar við strákarnir stukkum oní Stórulaugapoll sem er djúpur hylur í Reykjadalsá ofan af tveggja metra háu barði. Það var nú gaman að vera til á þá daga. En það getur verið að maður fái eitthvað flassbak þegar maður flytur norður aftur.

Ég hitti Hemma kunningja minn inni á kaffihúsi niðrí bæ og við fórum að spjalla um dulræn mál, yfir kakó bollum. Hann sagði mér frá Húsi sem var byggt einhversstaðar á vestfjarðar kjálkanum rétt fyrir aldarmótin 1900. Þegar verið var að grafa fyrir húsinu fundust tvær beinagrindur, ein af karli og hin af konu. Þær voru svo Jarðaðar á næsta kirkjustað. Þegar fjölskyldan var flutt inn í nýja húsið sem var byggt úr timbri (en ekki torfi eins og tíðkaðist í á daga) fóru að vera þar mikil læti, riðið húsum og barið hælum. Yngsta dóttir þeirra hjóna þorði aldrei að vera ein í húsinu vegna þess að hún sá alltaf einherja ljóta kerlingu vera í kringum sig og svo færðust og köstuðust hlutir til fyrir framan augunum á fólkinu. Senn kom að því að einn sonur þeirra hjóna sem var um fermingu hvarf alveg sporlaust. Hann hafði verið sendur síðdegis í útihúsin til verka en kom ekki heim aftur. Þetta var um vetur og því hægt að rekja slóðir manna vel í snjónum en aðeins fannst slóð piltsins í útihúsin. Svo þegar einhvern tíma á miðri síðutsu öld þurfti að grafa eitthvað með gröfu þar sem útihúsin voru en þá fannst beinagrind af ungum manni.
Líklega eitthvað um 1905 brann bærinn til kaldra kola og aldrei neitt byggt neitt þar aftur. Jörðin fór í eyði. Svona getur veröldin verið spúgí. Aldrei hef ég séð neitt eða heyrt í svona löguðu. En hef alltaf haft gaman af því að tala um það.
En nú skulu þið passa ykkur á draugnum undir rúminu þegar þið farið að sofa í nótt. Já passið ykkur. MÚHÚHOHAHA

föstudagur, nóvember 29, 2002

Jaaaaaaaaaaaa hvaaaaaaaaaaaaaaaað er að sjá. Ég er þá loksins kominn með teljara og tengla við þessa síðu. Gallin er bara sá að lúkkið er svo ljótt á síðunni eftir að tenglarnir komust inn, en ég breyti því við tækifæri. Þetta hefur allt saman komið í rólegheitunum
Það er fyrst og fremst Trausta og Huldu systur að þakka að ég skuli vera með blogg því að án þeirra tölvukunnáttu væri ég ekki að skemta öllu fólkinu með mínu góða bloggi.
En þá er víst kominn Föstudagur og ég þarf að snúa svefninum við, fyrir dagvaktirnar í næstuviku. Ohh. þetta getur verið þreytandi. En jæja manni er víst borgað fyrir að vinna
Það verður haldið upp á ammlið okkar Auðar systur hérna á morgun eða aaðallega Auðar og eru ég og Mamma að undirbúa geimið á fullu. Við eigum ammli sama dag ég og Auður og fæddumst á þeim merka degi 1. Desember. Það verður samt haldið uppá það 30. Nóv. Auður verður 13ára en ég verð 22ára.
Þessa stundina heyrist BRRRRRRRRRRRRRRRR í öllu húsinu en þetta er Pabbi að vinna í kjallaranum. En það stendur til að breyta kofanum öllum eins og hann leggur sig. Kallinn er búinn að vera vinnandi í lóðinni og setja nýjar lagnir alla leið út á götu. Svo þarf að brjóta upp kjallaragólfið, grafa niður í klóakið og skipta um allt heila draslið. Úff hann vinnur mikið, hann karl faðir minn. Ég fer á sjálfan ammlis daginn vestur á Kvíabryggju og heimsæki Tony. Æi það er gott að fara svona út ú bænum og upp í sveit svona öðru hvoru. En hvað um það. Mér er að takast að böggla saman texta við lagið sem ég samdi um daginn og verður textinn laus við allt kynlíf, ofbeldi, líkamsmeiðingar, Kókaín, hestaklám, óhóflegt bjórþamb eða lolitas sex. Í gær morgunn var ég svo að hlusta á Sigurjón Kjartansson og co en varð hálf reiður þegar að Grjóni boy las upp brefið frá Leonce eða öllu heldur lögfræðingnum hennar. En firir þá sem ekki hlusta á þennan lífsnauðsynlega þátt, hefur helv…. tu…. hótað að kæra hann fyrir meiðyrði og að krefjast skaða bóta uppá 300.000, nema hann biðjist opinberlega afsökunar vegna þess að hann sagði að hún seldi blíðu sína og kallaði hana eitthvað annað ljótt. En hvað var þessi merki kertis pí.. að segja um Sigurjón í Séð og Heyrt. Hún sagði að Sigurjón væri Padda og gaf í skyn að dópneysla væri í gangi hjá þeim félögum og eitthvað þar fram eftir götum. Var hún búin að gleyma því, HAAAAA HMMMMM. Alveg sko…Ég meina hvar er innrætið í manneskjunni. Hún þóttist vera orðin vinkoma Sigurjóns og Þráinns. Já já, þeir skutluðu henni heim til Sandgerðis, gáfu henni helling af bjór og svo launar hún það svona. Þetta er náttúrulega algjörlega út í hött að haga sér svona. Svo heyrði ég einhvern segja það að hún hafði orðið brjáluð af því að svo fáir Íslendingar vildu kaupa einhvern helvítis geisladisk sem hún gaf út. Bara af því að allir í heimalandinu hennar fíla hana í botn þar. Afhverju fer hún þá ekki bara heim og syngur þar. hvað er hún að gera á þessu grjótskeri hérna og það í Sandgerði, af öllum stöðum. Ekki kaupi ég diska af henni, það er morgun ljóst. Svo getur hún líka bara dr…heim til Tælands með sín steinbrjóst eða hvaðan sem hún er og sönglað þar og áreitt útvarpsmenn það eins og henni senest. Mér finnst bara svo fáránlegt að haga sér svona eins og fáviti. Nehh..Það setndur í frétta blaðinu í dag að Geir H. Haarde fjármálaráðherra ætli að leggja það til að verð á brennivíni og tóbaki um tugi prósenta. Er Maðurinn fífl ? Tjahh.. Ég bara spyr vegna þess að hann er rétt kominn að því að eyðileggja bílaleigu bransann með því að bannaþað að sá sem tekur bíl að leigu má ekki taka sér bíl á leigu fyrr en 45 daga eftir að viðkomani leigutakiskilaði bílnum síðast og enginn nákominn honum heldur. Hahh… Ef ég leigi mér bíl, skila honum á tilsettum tíma . Svo kemur Pabbi nokkrum dögum síðar og ætlar að gera slíkt hið sama, þá er það bara bannað. Djöfulsins rugl. Þegar Stebbi stórvinur minn heyrir nafnið Geir H. Haarde, dettur honum alltaf í hug hringjarinn í Nothredam. Djöfulsins snilld. Mér svona prívat og persónulega finnst Geir H. Haarde eða öllu heldur Sjálfstæðismenn yfirleytt. totta feitan hest. og veriði nú sæl og blessuð öll sömul

fimmtudagur, nóvember 28, 2002

Jæjajæjajæjajæjajæjajæjajæjajæjajæjajæjajæjajæjajæja ég skal þá hlýða lesendunum sem að kvörtuðu í gegnum gestabókina og skrifa laaaaangan texta. En svona er þetta nú víst hjá mér. Maður hefur lítinn tíma til þess að blogga eða gera nokkurn annan skapaðan hlut. Maður vinnur bara og sefur um þessar mundir. Maður er að reyna að lesa Nóttin hefur þúsund augu sem Árni Þórarins skrifaði en það gengur hægt af því að ég sofna strax og ég byrja að lesa. En þetta breytist í jólafríinu þá verður sko chillað. En ég ætla að reyna að slappa eitthvað af um helgina. Ég á nebbilega ammli á sunnudaginn og þá verð ég 22ára. Sko bara stór strákur. En það eru samt líkur á því að ég fari og heimsæki Vin minn allaleið vestur á kvíabryggju. Það er rétt hjá Grundarfirði. Ég og mín fyrrverandi förum þangað. Æi það hafa nú margir verri en hann setið inni. Ég nefni t.d einn helvítis asna, nauðgara helvíti. Já já lofaði mér að vera í íbúðinni sinni sem hann leigði og stóð til að vera þarna í tvo mánuði meðan hann yrði í burtu. Í þóknun bað hann um 15þúsund kr sem mér fannst alveg sjálfsagt fyrir fína íbúð í tvo mánuði, Stöðtvö, Sýn og Bíórásina. Svo kom morgunnblaðið líka þennan tíma. Nú svo lenti það ekkert á mér að þurfa að borga vatn og raflost. Nei nei, hvað haldiði svo kæru klaufar að hafi skeð. Eigandinn að íbúðinni kom alveg bjáááálaaaa og henti mér út. Hann sagði mér að Stráksi hafði gert þetta áður að leigja íbúðina svona út en kallinn hafði marg bannað honum þetta. Þarna var ég sem sagt kominn út á gaddinn og orðinn 15.000 kr fátækari. Mig langaði mikið til þess að drepa helvítið þegar ég sá hann næst en sleppti því. Ég reyndi að rukka Djöfsa um peninginn en hann var bara með einhvern helvítis kjaft. Síðan byrjaði hann með öfundsýki út af stelpunni sem ég var með. Hótaði að drepa mig í gegnum síma. Hringdi í kærustuna mína og fór að klæmast við hana, helvítið. Svo lamdi hann konuna sína fyrrverandi í buff og nauðgaði henni. Þess vegna fór hann á hraunið. Hann er svo vitlaus að hann byrjar alltaf með heyrnarlausum konum eða hann hefur oft verið með slíkum konum. Mín kenning er sú að hann vilji ekki að þær heyri hvað hann er svo viðurstyggilega heimskur. Hann var að reyna við eina mállausa þegar að hann vann hjá Myllunni en svo stakk einhver undan honum. Hann varð svo bjáááálaaaa að hann rispaði lakkið á bílnum hjá stráknum sem krækti í þessa mállausu. Djöfulsins fávitinn ofsækir svo allar fyrrverandi kerlingarnar sínar með því að hringja og hóta þeim, troða eldspítum inn í skráargatið heima hjá þeim og þess háttar
Heldurðu að það sé nú innrætið maður. Æi þetta er fávita skúrkur.
Nú er ég búinn að ganga frá því máli að fara í Sunlife sem er breskur lífeyrirssjóður miklu betri en þetta íslenska lífeyrissjóðadras. Og svo er ég sjúkdóma tryggður hjá friends provident. Það er líka frá bretlandi. Það borgar sig að hafa þetta í lagi. Vinur minn er í því að selja þetta sem og ég gerði fyrir nokkrum misserum síðan. Mér gekk hálf illa við þessa sölumennsku og hætti. En ef einhver vill sparnað eða líf og sjúkdóma tryggingu þá má sá hinn sami senda mér tölvupóst og þeir fá ráðgjöf hjá honum vini mínum.
Annað mál ég fékk bréf í gegnum E-mail, svohljóðandi: Sæll Spritti ég á við þann vanda að glíma að það þolir mig enginn. Ég er 21nsárs og á enga vini. Stelpurnar þola mig ekki, ég er lagður í einelti í vinnuni og er hreinn sveinn. Getur þú orðið mér að liði. Kveðja. Lúðinn mikli.
Kæri Lúði. Ég er nú enginn sáfræðingur eða félagsráðgjafi. En ég get bent þér á nokkur atriði sem vonandi geta orðið þér að gagni.
1. Hættu að éta úr nefinu á þér.
2. Farðu svona tíu sinnum oftar í sturtu.
3. Notaðu svitalyktaeyði.
4. Skeindu þér betur .
5. Þvoðu þér alltaf um hendurnar eftir salernis ferðir
6. Þrífðu í burtu forhúðarostinn um leið og hann byrjar að myndast
7. Notaðu rakspíra á borð við Diesel eða 212 men og hentu rakspíranum sem afi gamli gaf þér í jólagjöf í fyrra
8. Ef þú ert ekki alveg endalaus aumingi farðu þá að vinna sem dyravörður eða pizzu sendill.
9. hættu að vinna í Kassagerðinni eða hjá kexverksmiðjunni Frón
10. Ef þú ert aumingi farðu þá í ræktina og byrjaðu líka að æfa enhverja bardagalist
11. Þegar þú stundar sjálfsfróun ekki hugsa þá um Dýraklám eða Tælenska smástráka
12. Farðu í klippingu, notaðu gel, klipptu neglurnar og tannburstaðu þig
13. Vertu í fötum sem passa við tískuna, Þessir sem aðrir strákar ganga í.
14. Fáðu þér bjór og vertu svalur.
Þetta er svona það helsta sem að ég get bent þér á, því að ég var jú einu sinni nörd.
Ég held svo að þessi skrif séu bara orðin nægilega mikil í dag. bless

miðvikudagur, nóvember 27, 2002

Í dag var ég að horfa á franska bíómynd sem heitir Ríddu mér. Þvílíkt og annaðeins helvítis kjaftæði hef ég ekki barið augum lengi. Þið verðið bara sað sjá þetta. Þetta er svona ljósblá mynd en ég nenni nú ekkert að fara út í að lýsa innihaldi og söguþræði. Þetta var svo vitlaust. En hvað um það þá er.........uss...Akkúrat þegar ég er að skrifa þetta hérna núna, finnst mér eins og einhver standi fyrir aftan mig og stari stíft á mig. Ég finn alveg kulda straumana á hnakkanum á mér. Þetta hefur stundum komið fyrir mig en ekki oft. Hvort um sé að ræða eilífðarverur eða hreina ýmindun veit ég ekki. Alderi hef ég ség drauga eða svipi og ekki heyrt neitt heldur þó að þetta sé hér allt í kringum okkur. Kunningi minn lenti einu sinni í því að sjá ömmu sína á sama tíma og hún dó. Hann var bara heima hjá sér og fór inn á klósett en þar sá hann Ömmu sína vera að greiða sér fyrir framan spegilinn. En korteri síðar var hringt af sjúkra húsinu og tilkynnt um andlát Ömmunnar. Frænka þessa kunningja míns sá einnig þetta sama en þetta var amma hennar líka. Ég skrifa meira í fyrramálið. Bless

þriðjudagur, nóvember 26, 2002

Jæja þá er þessi dagur að kveldi kominn og er ég bráðum að fara á næturvakt. Ég var að horfa á hryllingsmynd í kvöld en það var myndin The Paperboy. Þegar ég ætlaði að setja spóluna í tækið tók ég óvart feil og setti myndina, Once were warrios í tækið. Var myndin akkúrat á þeim pungti þegar að kallinn var að banka í konuna sína vegna þess að hún vildi ekki spæla egg. Hressileg handtök þetta, firir að óhlíðnast húsbóndann. Þatta atriði er snilld, en ekki við hæfi barna. Nú þetta er svon það er ekki öll vitleysan eins. jæjaégmáekkiveraaðþessuhelvítiskrifameiraámorgunnéglofaþvíbless.

mánudagur, nóvember 25, 2002

Það er mánudags morgunn í Kópavogi klukkan 11:26 og ég ekki farinn að drullast upp í bæli eftir næturvaktina. Ég tók mér í dálítið af Karfa í soðið. Karfi er mjög góður matur og sá besti fiskur sem að ég hef bragðað á til þessa. Svo er maður að pæla í að biðja Mömmu um kennslu í að matreiða hann. Mamma ofnsteikir karfa á lystilegan máta og þegar ég hugsa um þennan rétt fæ ég iðulega vatn í trantinn. Ég ét yfirleitt allan mat og hef gaman af því að elda hann sjálfur og einnig geri ég tilraunir með mat sem er mjög gaman, en sjaldgæft að maður komist til þess. Maður mætti gera meira af svoleiðis. Svínakjöt er mitt uppáhald en ég er vandætinn á kindina. Mér finnst betra að borða rollukjöt heldur en lambakjöt. Sumum kann að finnast það skrítið en svona er það. Til þesss að mér finnist lambið gott, þarf að marinera það á alveg spes máta. En grillað lambakjöt er mjög gott. Svo er sósugerðin ekki síður mikilvæg því að það eru margir sem að steikja eða grilla bara eitthvað kjöt og hafa bara einhverjar sósur út á. En þetta verður að stemma til þess að réttirnir gefi að sér rétt bragð
Jæja það er mest að fara í beddann og dreyma um sjálfan mig einan á eyðieyju með milljón fallegum stelpum. Annars dreymir mig misjafnlega góða drauma. Einu sinni dreymdi mig djöfullegar pyndingar vítislogana og hveinandi sálir. Svo eru það blautu draumarnir. Það er ákveðið svekkelsi að vakna burt frá slíku og upplifa bara blákaldann veruleikann. En manni líður vel á eftir. Pabbi sagði mér í gær frá draumi sem að hann dreymdi nýverið. Það var svoleiðis að hann var að kvöldi til einhverstaðar miðbæjar svæðis í Reykjavík, keyrandi á bílnum. Hann skildi svo bílinn eftir og ætlaði að labba. Það var eiginlega algert myrkur í bænum og ekki einu sinni kveikt á ljósastaurunum. Svo rambaði hann inn í eitthvert port og varð skyndilega umkringdur af einhverjum drullusokkum.
-Hvað ert þú að vilja hér. urraði einn þeirra
-Það er bara svo gott veður að það er alveg tilvalið að fá sér göngutúr. sagði Pabbi
-Þú segir okkur það
og fyrr en varði réðust þeir allir á Pabba greyið og í þeirri svipan vaknar pabbi í andkófi
Það koma stundum tímabil að mig dreymir alltaf illa. Ekki það að það sé neitt voðalegt alltaf að gerast í sjálfum drauminum. Það eru bara einhver ónot sem eru í þessum draumum og ónotar tilfinningin situr oft eftir í vökunni. Oft dreymir mig að ég sé að veiða í Reykjadalsánni og er á þeim stöðum sem að ég veiði yfirleytt á þegar ég fer í veiðitúra á sumrin. Það er talinn vera fyrirboði mikilra peninga að dreyma skít. Gott og vel. Mig hefur oft dreymt skít. En það hefur nú eitthvað minna ræst úr þeim draumum.
Um daginn dreymdi mig þetta. Ég var inni í fjósi að moka flórinn og sá kartöflum í leiðinni. Svo leiðinlega vildi til að kartöflurnar vildu ekki spretta svo að ég hljóp úr fjósinu, heim í bæ og kallaði á Mömmu.
-Mamma því vaxa ekki kartöflurnar ?
-Það er af því að helvítis prentarinn er í ólagi. Sagði Mamma alveg ösku vond.
Ég þeyttist því af stað og fór til Sigurgeirs á Völlum til að leita ráða um þetta vandamál. Hann gengur án þess að segja orð, að traktor þar rétt hjá, hampar þar lítið box, tekur tilhlaup og grýtir boxinu út á túnið hjá sér og segir
-Hana, þetta ætti að virka
Upp spruttu þessal líka fínu kartöflur á svipstundu. Svo leystist þessi draumur upp í eitthvað óljóst rugl jæja ég er farinn að sofa. Dreymi ykkur vel.

sunnudagur, nóvember 24, 2002

Jæja nú hring snýst geisladiskurinn í spilaranum hjá mér. Það er enginn annar en sjálfur Bubbi Morthens sem syngja um Svartan Afgan.
En það gerðist lítið hjá mér í dag. Ég svaf frá níu til tvö og fór svo með Pabba austur á Þorlákshöfn í kaffi heim til Gæja og fjölsk. Það var mjög gaman. Nú ég fer að vinna í nótt og ég vann í gærnótt líka. Á leiðinni í vinnuna á gærkveldi hafði ég ágætis tíma til þess að slóra og kom við á Dillon, hitti þar Ingimund, Illuga Má og annan gaur sem heitir Mörður. Já hann Illugi var alveg á eistunum af ölvun Mörður var edrú en Ingimundur var að fara að vinna í útkastinu. Ég sat og spjallaði við strákanna smá stund og fór svo í vinnuna. Ég tók tvistinn þangað niður eftir. Í vagninum var einhver kallstauli að blaðra eitthvað við vagnstjórann. Að röddinni í manninum að dæma var eins og einhver hafði sparkað í punginn á honum
látlaust í svona u.þ.b. 34 mín, svo skrækur var hann. Svo byrjaði ég að vinna eitthvað að vinna en var að reyna að hlusta á útvarpið mitt í leiðinni. Það var bara enginn friður fyrir þessum Jólalögum. Æi já þá er sá tími að ganga í garð. Mér finnst þetta alveg too much
að vera að byrja á að spila Jóla lög í Nóvember. Það er alveg á mörkunum að byrja á þessu Jóla stússi upp úr 1. Desember. en þetta er svona víst. Ég hef bara keypt eina jólagjöf en það er jóla gjöfin til Pabba. Ég fór að hlakka smá til jólanna síðustu nótt þegar ég heyrði Helgu Müller syngja um hangiket og laufabrauð. Annars hlakka ég alltaf eitthvað smá til jólanna á hverju hausti. En ekki í eins ríkum mæli og áður. Svo er ekki horfandi á sjónvarp í Nóvember þegar mann er ekkert farið að hlakka til vegna þess að þá eru þessar jóla auglýsingar komnar í gang. Já já auglýsa Jólagjafir og Jólaskraut, Jólaöl, Jólakort, Jólabækur, Jólamat og Jóla þetta og Jóla hitt. Þetta getur verið óttalega klént stundum, þetta þjóðfélag sem við búum við. Annars eru jólin sjálf góður tími. Maður hittir margt fólk eða þá að maður hangir bara í leti. Maður les kannski einhverja bók eða tekur í gegn einhvern tölvuleik, eins og ég gerði í fyrra. Þá kláraði ég leikinn Return to castle Wolfenstein. Svo verð ég víst að reyna að punga út fyrir nýum jakkafötum því að ég á engin spariföt. Á síðasta aðfangadagskvöldi rifnuðu sparibuxurnar mínar í rassagatið þegar að ég var að reima spariskóna. Svo er sparijakkinn orðinn svo gamall og slitinn að ég læt ekki sjá mig í honum. Já, talandi um spari skó, þá á ég ágætis spariskó.
En jæja það er best að hætta að rausa ég vil að lokum benda ykkur Reykvíkingum á blogg vina minna, en það er Hanna frænka mín sem er, www.dindlingur.blogspot.com. Síðan Hjötti og Jóhanna það er www.myrkur.is/korfuboltahau. og Trausti sem er með www.myrkur.is. Já svo má Kristinn Ingi fljóta með en það er www.kip.is.
Líttu svo upp til sjálfs þíns, Því að annars munu aðrir líta niður á þig. Takk fyrir

laugardagur, nóvember 23, 2002

Gott kvöld. Til er snillingur og sannur höbbðingi er Trausti Dagsson heitir. Hann var svo elskulegur þessi öðlings piltur að setja gestabók inn á síðuna hjá mér , vegna þess að um slíka hluti er ég fáfróður og er því ekkert að fást við það sem ég kann ekkert á. Trausti er með heimasíðuna: http//www.myrkur.is og er það mjög skemmtileg heimasíða. Ég hvet alla þá sem hafa gaman af Ljósmyndun og slíku að skoða þessar frábæru ljósmyndir sem hann tekur af öllu og öllum. Ennnnn hvað mig snertir með kvöldið í kvöld er ég að fara að vinna klukkan tólf og verð að til klukkan átta í firramálið. Það verður því ekkert kíkt á Dillon, farið á kaffihús, eða átt í skyndilegum kynnum við annað fólk, í kvöld.
Jæja ég ætla að fá mér aðeins að éta. Síðan legg ég mig í smá stund og fer svo í vinnuna. ég ætla svo að blogga meira þegar ég kem heim á morgunn og þá hef ég eitthvar sniðugt til lestrar. Við þökkum svo Trausta vini okkar enn og aftur innilega firir gestabókina .
blé blé

föstudagur, nóvember 22, 2002

Æi það er alltaf sama sagan með þessa helvítis sjoppu hérna í götunni. Ég fór nú klukkan tíu, eða á opnunartíma til þess að kaupa mjólk út á Hafragrautinn en það var ekki til nein mjólk. "mjólkin kemur bara rétt strax" sagði afgeiðslu maðurinn en nú er klukkan orðin hálf tólf og ekki er mjólkin komin ennþá. Þetta er nú alveg segin saga með þessa "búð" ef búð skyldi kalla. það er alltaf eitthvað svona með þennan kaupmann og svo er starfsfólkið svo ömurlega hundleiðinlegt. Tildæmis ein kerling sem reynir alltaf að svindla á krökkunum sem eru að kaupa nammi. Ég meina í alvöru...að gera sig ómerkilegann með því að hafa eitthvað af nammipeningum barnanna. Fyrir nokkrum árum þegar Hulda systir var bara unglingsflón reyndi kerlingin að svindla á Huldu, en Hulda lét sko ekkert plata sig, bjó til eitthvað vesen með því að hringja í eigandann að búðinni og hella sér yfir hann, til þess að fá mismuninn sem henni var svikinn úr höndum greiddan og gekk það eftir. Svo er allt svo ógeðslega dýrt í þessu helvíti þarna. Jæja tölum ekki meira um það. Heyriði.. Þegar ég var að labba út í búðina, haldiði þá að ég hafi ekki séð mannandskotann sem var að tussast við mig í gufubaðinu forðum. Hann sá mig einnig og veit ég eigi svo gjörla hvort að hann þekkti mig. Hann fór nú ekkert að biðja um neina aftaníkeyrslu í þetta sinn. Það sem annað var, hann var pissfullur að vafrast eitthvað um götuna, svona á virkum morgni. Þetta er alveg mekilegt að vera svona á perunni um miðjan dag og vera svo að biðja menn um að opna sig firir nýungum. Hann veit greinilega ekki að það er dónaskapur að stinga tippinu inn í annað fólk. Jæja ég ætla nú að tölta út ú búð og vita hvort að mjólkin sé komin, og ef hún er ekki komin þá rústa ég staðnum. Bið að heilsa

fimmtudagur, nóvember 21, 2002

lalalalalalalal……óóóó Þvílík fegurð, þvílík dýrð. Ég með gítarinn í hönd og slæ á hin gullnu bönd, hehe þetta rímar. Snjallt, er það ekki, haaaaaa…… hmmmmmmm…. Nú þessa dagana er ég að eiga við lestur á verkum Árna Þórarinssonar en það er bókin "Nóttin hefur þúsund augu", sem er glæpa saga. Nokkuð spennandi og grípandi, já já það held ég.
Annars er ég tiltölulega ný kominn með áhuga á spennusögum. Þetta er bara hálfs árs gömul della hjá mér. Ég er búinn að lesa á þessum tíma, Dauðarósir, Mýrina, Grafar þögn og Napóleonsskjölin, sem eru allar eftir Arnald Indriðason. Nú er kallinn bara ný búinn að gefa út bók sem heitir Röddin. Ég bíð spenntur eftir að geta sökkt mér oní það ritverk. Enda hefur maður einn, er lesið hefur það verk sagt mér að Röddin sé enn meira grípandi heldur en Mýrin, sem mér finnst besta bókinn frá Arnaldi. Já Mýrin er vel spunnin ráðgáta frá a-ö sem færir lesandann í mikla umhugsun og gerir spennuna og sögu umhverfið svona nett hrollvekjandi. Ennnnnn jæja þetta er svona. Ég er búinn að vera vinnandi eins og mother fukcer og hef haft lítinn tíma í blogg lestur eða einhvern slíkan saurleka. Þetta hefur nú verið sossum ágætt þarna niður frá, nóg að gera, já já þetta er bara fínasta djobb sem ég er í. Góður andi þarna, maður. og kaupið bara ágætt. Svo ruglar maður í Guðjóni af og til, fíflast með Daða og Ragnari, rífa dátlítið kjaft við hina og þessa, kjafta við Begga, Já og læra arabísku hjá Mohxa. Hann er einmitt frá Marokko og kenndi mér að segja "serd skaffets" (runkaðu þér) og "femmusteffhemheddesteffhemnehom", en þetta er eitthvað Marokkst grín sem á að segja í einni bunu eins hratt og skírt og hugsast getur. Ég skil nú ekki alveg tilganginn með því en þetta er svona samt. Svo var að byrja að vinna þarna náungi sem er búinn að vera á atvinnuleysisbótum í nokkra mánuði og habbði það bara fínt þannig. trallala og Trírírí. Annars leitar hugurinn stöðugt á norðurlandið góða. Ég er nebbilega að hugsa um að fara að hætta þessu helvíti hérna fyrir sunnan og flytja norður, þar sem 98% vinir, kunningjar og ættingjar mínir búa. Hvort ég verð í lengri eða skemmri tíma firir norðan, veit ég ekki. Maður er nefnilega farinn að festa dálítið rætur hérna í Reykjavík. Æi ég veit það ekki, ég held nú samt að það sé betra að vera fyrir norðan heiðar, hjá vinum og bandamönnum heldur en í glæpamennskunni hérna í Reykjavík. Ég get alveg ábyggilega fengið vinnu í Laugafiski eða eitthvað þarna norðurfrá. jæja það er best að hætta þessu í bili og sega bezzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

þriðjudagur, nóvember 19, 2002

Þetta skeði helgina fyrir jól 1998. Þá var ég ný orðinn 18 ára.
Sökum þess hvað stutt er liðið frá þessum atburðum ætla ég að breyta öllum nöfnum. Það var þannig að ég var að djamma niðri í bæ með félaga mínum sem við skulum kalla Helga. Við, Helgi þræddum helstu pöbba miðbjæjarins og gerðumst ölvaðir mjög, en um miðnætti þegar að var búið að henda okkur út af nelly´s cafe fyrir slagsmál og við sátum fullir inni á Hafnarkrá hringdi gemsinn. ÆÆÆ þetta var annar félagi minn sem við skulum kalla Hólmgeir en hann var ný kominn af sjónum með ónefndu fraktskipi. Málið var nefnilega það að við slógum saman í púkk, ég, Hólmgeir Helgi, og annar gaur sem ég nefni Binna, til þess að kaupa mikið magn af vodka erlendis. Svo var ætlunin var svo að smygla því inn í landið. Þetta var nú leikur sem við höfðum gert áður en í mun minna magni í það skiptið. Nú var komið babb í bátinn. Löggan eða Tollurinn hafði komist einhvern vegin að þessu öllu, en sem betur fer var varningurinn svo snilldarlega vel falinn að tollararnir fundu ekki neitt. Nú var það verk Binna sem átti sendibíl að troða þessu öllu inn í bílinn og fela sprúttið vandinn var bara hvar. Þar sem við földum það síðast hafði kjaftast út og vissi því hvert mannsbarn hvar sá staður var. Ég og Helgi vorum þarna inni á Hafnarkránni eins illa fyrir kallaðir og mögulegt var. Við eða ég gerði ekki ráð fyrir hómgeir í land fyrr en daginn eftir. Því var búið að plana allt kjaftæðið í samræmi við þá tímasetningu, en þarna var skipið komið á kajan. Planið var að keyra með vínið á ónefndan sveitabæ í Árnessýslu fela það þar. Búið var að koma brennsinu firir í sendibílnum og keyra með það í bílskúr við einbýlishús í Garðabæ. Þar sem frændi minn átti heima. Nú varð bara að hittast og gera ráðstafanir. við mæltum okkur mót á Rauða ljóninu. Jú jú ég og Helgi tókum taxa þangað og biðum í smá tíma. Ekki mættu Binni eða Hólmgeir við biðum í dálítið lengri tíma en ekki mæta þeir. Þá reyndi ég að hringja í þá. Það var búið að slökkva á símunum hjá þeim báðum. Hvað var í gangi ? Við héngum þarna í mannþröginni og biðum. Ég hætti að drekka til að láta renna pínulítið af mér eða allavega verða ekki meira fullur. Nú kom það ömurlegasta fyrir mig sem ömurlegt getur orðið. Binni stakk af einhvern fjandan út í loftið en ég bað hann geyma fyrir mig debet kortið mitt og var það því í hans vösum en ekki mínum þess vegna var ég orðinn strandarglópur þarna vestur í bæ. En þegar neyðin er stærst er hjálpin næst. Ég hitti þarna einn náunga sem ég kannaðist lítilega við í gegnum Binna en sá var landasali og handrukkari. Þessi gaukur sá aumur á mér og bauð fram aðstoð sína. Mig vantaði bara far heim, þar sem allir félagarnir voru tíndir út í veður og vind. Hann sagði það alveg sjálfsagt mál og dróg mig með sér inn í bílinn. Hann sagðist þurfa að koma við á einum stað áður en heim til mín yrði komið en bað mig aðeins að koma og aðstoða sig að launum fyrir greiðann. Ég hélt nú það. Við stoppuðum firir framan fjölbýlishús við vatnsstíg og gengum inn, löbbuðum upp á aðra hæð og dingluðum. Það kom einhver aumingjalegur kúkalabbi á fertugsaldri til dyra. Félagi minn byrjaði strax að rukka hann um einhverjar 200 þúsund krónur. En aulinn þvertók fyrir allar borganir. Ekki vissi ég að aðstoð mín fælist í handrukkun. En þarna var ég staddur og rukkarinn farinn að snúa og vinda uppá kall greyið til þess að fá borgað. Í lokin féllst vesalingurinn á að greyða helminginn með landa og í því magni sem nemur götuverði landanns. Þarna troðfylltum við bílskottið af landa. Hann kunningi minn vissi bara ekkert hvar ætti að fela allan þennan landa. Ég vissi um góðan félustað fyrir þetta allt saman. ég vísaði á stað fyrir utan bæinn en á leiðinni út fyrir bæinn vorum við að sjálfsögðu stoppaðir af löggunni. Við urðum báðir skíthræddir um að löggan færi að hnýsast eitthvað í skottið á bílnum en það varð ekkert af því. við dr.. okkur með sprúttið í felur og ég fékk einn líter að launum. Þegar ég kom heim og byrjaði eitthvað að gutla með brennivínið, hringir Hólmgeir. Hann og Binni höfðu verið handteknir vegna gruns um smygl og voru yfirheyrðir en sleppt að því loknu. Þeir voru núna staddir í Garðabænum þar sem vodkinn var og átti ég að koma þangað strax og fara með þeim austur á sveitarbæinn til að fela draslið. Ég tók taxa til þeirra og þar sem ég var blankur þurftu þeir að borga taxann fyrir mig. Ekkert náist í Helga en hann var með slökkt á símanum hjá sér. Við hentumst af stað út úr bænum með látum og vorum komír á afangastað eftir rúman klukkutíma. Þar sem að það var mið nótt vöktum við auðvitað bóndann svo að við kæmumst inn í hlöðuna með vínið. Vínið var síðan geymt undir heystakk í dálítinn tíma vegna þess að löggan var alltaf eitthvað að djöflast í okkur lengi á eftir en svo hættu þeir því. Mig langaði mikið til þess að drepa Helga firir að hafa stungið mig af þarna á Rauða ljóninu en þegar ég sá að hann hafði ekki eytt neinu út af kortinu mínu fyrirgaf ég honum í þetta sinn. Hann hafði víst komist í skyndileg kynni við einhverja dömu þarna á staðnum og farið með henni heim. En þrátt fyrir ýmsan vandann og þrautina var þessi nótt eftirminnileg upplifun.

sunnudagur, nóvember 17, 2002

Andskotinn... Ég var að semja flott lag en get ekki samið neinn texta. Mér detta bara í hug einhverjir helvítis klámtextar. En hvað um það. Þessi helgi er búin að vera viðburðarsnauð með eindæmum. Ekkert kíkt á næturlífið, engar stúlkur skoðaðar, ekkert farði í ljós, eða sund, né heldur farið til Gufubaðsperrans og beygt sig eftir sápunni. Afhverju getur Gosi ekki runkað sér? Það er vegna þess að það gæti kviknað í honum við allan núninginn. Hahhh...æi bölvaður klámkjaftur er þetta alltaf á manni. Ennnnnnn sodan er livet. Var þetta ekki annars danska? Jæja nú var hún Mamma mín að enda við að bera svið á borð og er mér hótað barsmíðum ef ég kem ekki strax að éta. Þess vegna kveð ég í bili á meðan Johnn Lennon syngur um working class hero. blessssssss

laugardagur, nóvember 16, 2002

A-Malla...Þá er helgin kominn og ég er ekki farinn út á lífið ennþá. Æi ég nenni nú ekki að vera að flækjast þetta á staðina niðri í bæ. þetta geri ég svona stöku sinnum og ekki oft að fara á skrallið, rugla í fólki og lenda í skyndilegum kynnum við stelpur og flreira. enda Spritti löngu hættur að spritta með brennivín. Ég lenti í því að kenna nokkrum kínverjum einfaldar setningar í Þýsku, í vinnuni í gær. Það voru setningarnar Góðan dag, Ég á engan hund, Þú ert svín og Hvað segir þú gott. Þeir hafa reynt að kenna mér líka eitthvað svipað en því gleymi ég ætíð jafnóðum. Æi svo var Aggi vinnufélagi minn með einhern uppsteit í sambandi við heimasíðuna en ég snéri því bara á hann að reyna bara sjálfur að gera svona eins flott og ég en þá gat hann ekkert sagt. Svo hérna sagði Daði, einn drengur sem er að vinna með mér brandara svohljóðandi. Afhverju má Dorrith Musaieff ekki totta Óla forseta? það er vegna þess að hún er Gyðingur og má ekki borða svínakjöt. Phhahahahahahahahahahah. Svo fóru ég og Íris í gær að heimsækja Tony vin okkar í Hegningarhúsið við skólavörðustíg 9 og fengum þar 2ja tíma heimsóknar tíma. Það var ágætt. Svo fór ég hjemm og hakkaði í mig kjúklingasmloku og renndi því niðir með vanilla kók. Kjúllinn var ágætur. Þetta er ágætis fuglakét sem gott bragð er af. Pabbi var einu sinni að vinna á kjúklinga sláturhúsi firir mörgum mörgum árum síðan og sagði að þetta væru töluverðar æfingar að slátra þessu. Já já mikið hlaupið á milli véla og framkvæmt. Hvað ætli sé gert á meðan að hænsnin eru í dauðakippunum (þá fljúga hænurnar nefnilega). Ætli starfslið kjúklingasláturhúsanna sé meira eða minna á hlaupum á eftir dauðum fljúgandi hænum um alla verksmiðjuna. Nei ég veit það ekki. Pútunum er sjálfsagt fleygt inn í eitthvað herbergi þar sem að þær geta þá flögrað úr sér restinni af líftórunni. Annars er nú góð saga um Lúðvík, fyrrum bónda á Kárkóli. það var þegar að hann var að höggva endurnar sínar. Það var svoleiðis að hann var ný búinn að höggva einn stegginn og missti hann. Skipti þá engum togum að steggurinn fær þessa yfirþyrmandi dauðakippi og flýgur alla leið niður að þjóðveg.(þ.e. 1/2 km, frá bænum). Gaman að vera keyrandi þarna á veginum og fá Brjálaðan afhöggvin stegg á hliðarrúðuna. Annars er svolítið annað sem ég heyrði, en mig minnir að það hafði verið Njáll á Narfastöðum sem átti þar hlut í máli. Ennnnnn það var eitt sinn þegar að það átti að höggva hanann á bænum að Njáll tekur öxi sem var avleg vita bitlaus, grípur hanann, fer meðhann inn í smiðju og byrjar að höggva. Já... Hann heggur, en hausinn losnaði ekki af. Þegar að hann ætlaði að reyna skera hausinn af með axarblaðinu rúllaði hausinn bara með axarblaðinu og haninn mátti þola vítis kvalir meðan hausinn var að losna af. Jæja nóg er komið af þessari þvælu. Nú ætla ég að fara að horfa á Hart´s war. Drekka Vanilla kók og éta nakk með því. Bæ bæ. Jeg skriver snart.

fimmtudagur, nóvember 14, 2002

Hæ allir. Það er Spritti sem skrifar. Að þessu sinni er það Prodigy sem örfar tón taugar mínar þetta augnarblekið. Nú í nótt var ég að raða i kassa, pokum sem á stendur Rotbarch filets. Það er Þýska og þýðir á beinni þýðingu Rauðfisk flök en á íslandi kallast þessi Rauðfiskur reyndar Karfi. Eitt finnst mér reyndar fáránlegt. Það er sölu brellan utan á pokunum, en þar stendur: Aus den klaren gewässen des nordatlantiks. Þetta þýðir: Úr hinum fersku vötnum norður atlandshafsins. Ekki vissi ég að norður atlandshafið væri ferskvatn. Eru þá fiskar á borð við Þorsk, Usfa, Ýsu og Lúðu, allt í einu orðnir fersvatnsfiskar. Svo eru margar svo margar þjóðir að míga og skíta í það, þannig að ég get ekki ýmindað mér neinn ferskleika við norður atlandshafið. Æi mér finnst þetta bara furðuleg sölubrella, en Þýskarinn étur samt Karfan eins og ég veit ekki hvað. Jafnvel þó að hann sé ferskvatnsfiskur. Þetta er nú samt ágætis vinna sem ég hef þarna í Granda hf. Já já góður andi yfir þessu öllu. Mikið af útlendingum. Alltaf gaman að kynnast þeim. Svo hafa þeir kent manni hitt og þetta í sínum tungumálum. Ég nefni t.d. Pusi kurac. Það þýðir, Reyktu á þér skaufann. Síðan, Jebi ze. Það þýðir Farðu til Helvítis en þatta voru Serbneskar orða samsetningar. Serbneskan er töluð í Júgóslavíu og ríkjum fyrrverandi Júgóslavíu.Það má svo ekki gleyma Pólskunni en það er gjarnan nefnt orðið kurva. Það þýðir andskotin, fífl eða hóra. Þetta er svona Pólskt fjölnota blótsyrði. En talandi um Júgóslavíu þá sá ég einhvern tíman Júgóslavneska mynd í sjónvarpinu fyrir mörgum árum síðan. Þetta var alveg ágætis grínmynd um tvo stráka sem ætla á kvennafar en verða svo skotnir í sömu stelpunni sem mér fannst reyndar mjög mjög ljót. Enn það verða þarna ýmis spaugileg atriði, og ég gat hlegið mig grútmáttlausan á köflum. Reyndar finnst mér ég verða að þurfa að fara að fara að fara að fara að kíkja í bíó. Binni bróðir er alltaf að nauða um einhverjr bíó ferðir. Ég segi alltaf bráðum en aldrei förum við(eða ég). Reyndar habbði ég hugsað mér að taka spólu, á leigu um helgina. Sennilega verður Hart´s war fyrir valinu. Þetta en nefnilega mynd sem skeður í seinna stríðinu. ég hef svolítið gaman af þeim myndum sem og tölvuleikjum sem gerast í seinna stríðinu. Þá er ég að tala um Return to castle Wolfenstein. Ég kláraði þann leik, þegar að hann kom út um síðustu jól. Það væri náttúrulega gaman að fara til útlanda og skoða svona ýmisar stríðsmynjar. Ég nefni t.d. Arnarhreiðrið sem voru aðal bækistöðvar Hitlers. Svo væri áhugavert að skoða útrýmingunar búðirnar í Auzwitch. Nú skyldi einkver ætla að ég sé aðdáandi nasistanna gömlu, en það er af og frá. Þetta er bara óútskýrður áhugi á seinna stríðinu. Það væru eflaust margir staðir á þessum hnetti hægt að skoða eða bara til að fara og chilla á. Tjahh.. ég nefni Kanarí eða Mallorca. HEHE bróðir minn var einu sinni á henni Mallorku með fjölskyldunni sinni, klæddur í svartan, þunnan leðurjakka, með sólgleraugu og með hökutopp (svolítið Steinerslegur). Það var alltaf verði að spyrja hvort að hann væri að seljja hass eða kókaín. Nei hann hélt nú ekki.. Hérna ég bara nenni ekki að skrifa meira ég kem með eitthvað gáfulegt á morgunn. Ég ætla að skella HAM á fóninn og sofna þar vært við það. Blé blé

miðvikudagur, nóvember 13, 2002

Góðan daginn, hérna. Nú er ég bara rétt kominn heim af næturvakt granda sem ég hélt að ætlaði engan endi að taka en er byrjaður að bloggera fyrir landsmenn alla. Ég kíkti á Ingimund þar sem hann var á vinnustað sínum, Dillon bar. En þar sat hann og las svo að erfitt var að ná sambandi við hann. Það hafðist þó fyrir rest. Hann berst nú við fingur brot, kall anginn. Síðast liðinn föstudag gerði ég það í góðmennsku minni að bjóðast ég til þess, að hjálpa honum við dyravörsluna vegna þess að á Dillon er bara einn dyravörður. Ég átti nú bara að vera svona neyðarúrræði ef einhver stórslagsmál brytust út sem fingur brotinn maður ræður illa við einn. Svo langaði mig nú bara að prufa dyravörsluna, en ég slæptist víst bara við að kjafta við annað fólk og skoða stelpurnar. Síða varð víst eitthvað minna af þessari dyravörslu minni vegna þess að upp hófust skyndileg kynni milli mín og annarar manneskju sem var að djamma þarna á staðnum. Það ævintýri endaði svo heima hjá henni. Hvað um það, þá eru mestu vandræðin við þetta lagað að fara út daginn eftir en það getur orðið inu mestu vandræði, vegna þess að ekki er gaman að mæta Mömmuni eða Pabbanum á leiðinni út. Í þessum leik ber að vera eins snöggur og hugsast getur. Annars held ég að fínt sé að nota tækifærið og njóta þessa bara úti ef veðrið er gott. Það má t.d. Nota bílinn, runnan, húsasund, eða...bíddu nú við....nei ekki gufubað(sökum slæmrar reynslu. Sjá síðasta blogg)
Inní hlöðum, útí fjörum,
mér finnst prufa verða.
Uppvið grindverk inná börum,
kvenþjóð þar vil serða.
Svona bullast þetta út úr manni. En að gefnu til efni vil ég benda mönnum á að æskilegt er að nota bæði fingur og tungu við þessa iðju. Þetta er ekki spurning um að hafa vininn eingöngu í heitu baði. Slíkan hugsana hátt flokka ég undir eigingirni. Þetta má að sjálfsögðu læra af t.d. bláum myndum. Já já Ron Jeremy gæti ábyggilega kennt ykkur eitthvað sniðugt í þessum efnum, en hann er ágætlega reyndur í þessu. Sjálfur fór ég að sjá kallinn í Háskólabíó þegar kom hér til landsins. Það var bara gaman af þessum litla og feita sprelligosa. Já já mikið af húmor í honum. Sérstaklega var gaman að heyra þegar að hann kom í hljóðstofu hjá Sigurjóni Kjartanssyni og co. Ég sumsé hlustaði á þetta viðtal og fór svo á þetta geim í háskólabíó. Ég var svo ekkert að eltast við hann neitt meir, eins og svo sumir. Þeir mættu á allar sýningar þar sem hann var á, eltu hann svo í bláa lónið og ég veit ekki hvað og hvað. Mér fannst samt góð ein mynd sem var fölsuð af Betu Rokk og Ron í kynmökum. Þetta var inni á tilveran.is. Snjallt.
En Jæja það er víst best að hætta þessum klám kjaft og fá sér hafragraut með súru slátri, leggja sig síðan og sofna svo við tónlist. Hvaða flytjendur það verða er ekki ákveðið, en það sem að er svona helst í sigtinu eru Nirvana, Radio head, Í svörtum fötum, Metallica, Stormsker, Bubbi eða bítlarnir. Það eru tónlistar flytjendur sem vit er í. Fleira er ekki í þættinum að þessu sinni. Veriði sæl

þriðjudagur, nóvember 12, 2002

OJJJBARA. Ég má til með að deila með ykkur smá lífsreynslu, en eftir það sem að skeði síðdegis á föstudeginum síðasta er ég ennþá með glígju. Þannig vildi svo til að ég var kominn úr ljósi í Sælunni og fór í sund í sundlaug Kópavogs. Nú ég var þarna í gufu baði, bara í mjög góðum feeling, en því er þannig háttað að menn fara allsnaktir í gufubaðið og deilast því dagarnir þarna á milli kynja um gufubaðið þannig að það stendur alltaf á stóru skilti kvort að það sé kalla dagur eða konudagur í gufu baðið. Nú en eins og fyrr segir var ég einn í gufunni og hafði það bara fínt. En það entist ekki lengi vegna þess að inn kom kall, sennilega um 7tugt. Hann var alltaf með krumlurnar á pungnum á sér og gerði sér smá fitl með fingrunum. Þrátt fyrir það hófst upp dálítið skraf
-Gufan er góð. Sagði ég
-og sundið. Sagði sá gamli
-Jahá manni veitir víst ekki af. Sagði ég og klappaði nett á bumbuna mína
-þá ert nú ekki svo helvíti feitur. Sagði sá gamli og tók að strjúka á mér bumbuna og það óþarflega nánægt miðju líkama míns
-svona hættu þessu maður. Sagði ég og ýtti á hendina á honum.
-þú ert bara í þokkalegum holdum. Sagði hann og tók um lærið á mér.
-svona hvað er þetta maður. Sagði ég og ýtti hendinni í burtu aftur.
Þá líður smá stund þangað til að helvítið danglar með löppinni í fótinn á mér og segir
-þokkalegar lappir. havða stærð notarðu
-46. Sagði ég og stóð upp og sagði
-Jæja, nú fer maður í heita pottinn.
-og koma svo aftur. Sagði sá gamli.
-farðu í rassgat. Sagði ég og gékk út.
Hvort að hann fór í rassgat eftir þetta, það veit ég ekki. Eitt er samt á tæru að hann fór ekki í mitt rassgat. En eitt er þó víst að þetta kall helvíti var bara að vonast til þess að ég myndi beygja mig eftir sápunni og opna mig fyrir nýungum og það veldur þessari ferlegu klígju sem að situr í mér síðan firir helgi.

mánudagur, nóvember 11, 2002

Jæja óðir hálsar og aðrir líkamspartar. Ég sit hérna og hlusta á Sverrir Stormsker á meðan að ég skrifa mitt fyrsta blogg. Þetta er mjög mjög mjög mjög mjög mjög spennandi það glóa hérna hjá mér allar línur. Já já, varnarmálarráðherran er á leiðinni inn í hús. þetta er ótrúlegt. Nei nei, hættu nú alveg nú er spritti farinn að rugla. Hvað mig varðar er allt gott í fréttum. Það styttist óðfluga að ég flytji senn norður á heima slóðirnar. Ég var nú eitthvað að pæla í að fara til Norg eða Danmerkur í nokkra mánuði, bara prufa það. En djöfullinn... það gengur ekkert að komast på sjóinn, en ég er nú alltaf í kontakt við nokkra skipstjóra. Mig vantar pejening því að lánardrottnar og skuldunautar eru orðnir alveg bjááááálaaa... en það skuldar rugl að verða búið sem betur fer og þá kem ég norður. Ég er ekki viss hvort það verði Laugar eða Akureyri sem flyt á en þetta eru báðir yndislegir staðir. bezzz