blank'/> blank'/> +++Aldrei að hafa gaman af lífinu+++: desember 2002

sunnudagur, desember 29, 2002

Heyriði. Það er alltaf eitthvert fólk að djöflast í gestabókinni minni sem segist heita Veiga, Heiða og svo einhver Daði líka. Þetta fólk skrifaði um það að einhver Rafmar og Daði hefðu farið að veiða og veitt veigu í soðið og svo segja þau að Veiga vegi vó vivu. Svo skrifaði Veiga: Ó Ágúst ég þrái þig. Veiga, Heiða og Daði hættiði þessu. Ég vil ekkert vita um það að Veiga vegi vivu eða sé veidd í matinn né heldur að ég sé bara elskaður svona út í bláinn. En nóg af skömmum. Ég kíkri inn á tilveruna í gær og reiddist dálítið þegar ég las um lífreynslu stráks nokkurs eða www.kjammi.blogspot.com. En löggan tók hann fastan fyrir að sparka í hliðarspegil á bíl niðri í bæ á djamminu. Handtakan var það harkaleg miðað við lítið brot og enga mótspyrnu að stráksi hlaut blóðnasir, sprungna vör, skrámaða höku og bólgna öxl fyrir ekki alvarlegra brot. Andlitinu á honum var nefnilega þrýst í gólfið á löggubílnum og öðrum handleggnum bögglað aftur fyrir bak og þrýst að hnakkanum á fullum krafti. Þetta var svipað og verið væri að handtaka bankaræningja eða morðingja. Alveg glórulast helvíti að þegar menn haga sér svona alveg eins og helvítis fífl í vinnunni bara af því að þeir eru með komnir í virðinga verðan búning og þá er um að gera að misnota vald sitt, fá útrás fyrir bældar tilfinningar því að þeir sem að gera svona fanta skap eru menn sem að voru lamdir þegar þeir voru litlir, þeir lagðir harkalega í einelti eða þeim riðið í rassinn þegar þeir voru litlir. Svo þýðir ekkert að kæra því að dómskefið og lögreglan fléttist öll saman og þar sjá menn um sína. Ég get nefnd dæmi um það þegar félagi minn kærði tvö lögreglu faggot fyrir að hvorki meira né minna en að putta brjóta sig við hand töku. Málinu var á einhvern hátt vísað frá vegna skorts á sönnunargögnum en samt var vinkona hans vitni í málinu. Svo varð vinnufélagi minn firir hörðu höggi af einni löggu þegar hann var að leiðrétta eitthvað slagsmála rugl. Það var þannig að löggan hélt vini hans föstu og hörðu löggutaki og vinnufélagi minn labbaði að löggu gerpinu og og lagði lófann ósöp rólega á öxlina á löggunni og sagði "Hann var ekki að gera neitt" þá kom einn homminn aftan að vinnufélaga mínum og barði hann það harkalega að hann féll í götuna. Hann kærði pervertið fyrir harkalegar aðfarir við sig í starfi og niðurstaða málsins var sú að vinnufélagi minn hafði verið barinn í sjálfsvörn. Svo var það einn annar sem ég þekki en hann var færður í fanga geimslur nætur langt fyrir slagsmál. Hann var drifinn inn í löggubílinn og þar dó hann áfengis dauða en vaknaði svo daginn eftir bundinn með kaðli á höndum og fótum og hlekkir á milli svo að hann lá í einum keng á gólfinu í fangaklefanum. Þetta er náttúrulega algjörlega út í hött þegar menn í opinberu starfi haga sér svona alveg eins og fávitar. Bara út af slæmum æsku minningum eða einhverjum andlegum erfiðleikum. Afhverju fara menn ekki bara til sálfræðings eða geðlæknis það er miklu einfaldara. Heirðu já hvernig var þetta svo með heilu kílóin af dópi sem að kvarf bara rétt si svona úr geimslum lögreglunnar og enginn kannaðist við neitt. Já Böðvar Bragason og company komu bara onaf fjöllum alveg eins og kálfar út úr fjósi, þessir asnar. Þeir hafa alveg örugglega ekki tímt að kaupa bjór fyrir árshátíðina hjá sér og notað allt dópið í staðin og verið að reykja og spítta alveg út úr sýrðir með Marilyn Manson í botni þarna á árshátíðinni hjá sér. Tjahh ekki hafa þeir verið að selja sjálfir eða hvað. Kannski hafa þeir notað allt dópið til að fá glæpona Reykjavíkur til þess að skvíla hvorn annan og gaukað að þeim alltaf svona nokkrum grömmum í einu og fattað svo einn daginn að allt dópið væri búið. Svona er þessi heimur víst.

laugardagur, desember 28, 2002

Jæja miðnættið nálgast og ég ætla að vera á netinu í nótt eða reyna að deila netinu eitthvað með Huldu og Brynjari. Þau sváfu nebbilega fram undir kvöldmat og sofna því ekki í bráð.
Ahh ég þarf að þvælast dulítið á eftir og þarf víst að nota strætó. Maður er nó orðinn bísna leiður á þessari stöðugu strætó notkun, sem hefur staðið yfir á annað ár. Djöfull getur það verið þreytandi maður að þurfa stundum að bíða í næstum því í hálftíma eftir einhverjum vagni. Þá er bara að vera þolinmóður og bíða. Það getur sossum verið ágætt að bíða á Hlemmi því að þar hittir maður iðulega einhvern sem maður þekkir. En þeir staðir sem að ég hata að bíða á, lengur en í 2 1/2 mín það eru biðskíli í Ártúni og Mjódd. Þetta eru svo leiðinlegir staðir að það er alveg dæmalaust helvíti. Ekki er ég að segja að Hlemmur sé neitt skemtilegur bara gaman þegar mikið er af fólki og þá rekst maður áætíð á einverm góðan. Mér leiðast samt rónarnir ef þeir eru með læti. En þá koma oftast verðirnir og stoppa öll slagsmál. Svo eru allskyns uppákomur eins og tildæmis fyllibyttan rem var að keira bílinn þarna um daginn. Þú átt að vera búinn að lesa um það því að ég bloggaði um það fyrir löngu síðan. Ertu hætt/ur að fylgjast með hérna. HAAAAAAA HMMMMMMMMM. Ég er að vísu að pæla í bílakaupum en það verður nú samt ekki keyptur bíll neitt í bráð. Ef ég kemst á sjóinn, þá kaupi ég mér bíl. Safna nokkrum hundraðþúsundköllum og kaupi sæmilegan limma. Ég en mest hrifinn af þessu ameríska. Svona Chevrolet, Christler eða einhverju slíku. Maður er bara ekki milli svo að maður lætur slík gæði eiga sig. Ég er búinn að prufukeira einn Hyuindai Accent, sjáfskiptan og er svona að skoða þetta eitthvað. Ég er líka mjög hrifinn af Hyuindai Sonata en þeir eyða bara óþarflega miklu. Annars veit ég það að næsti bíll sem ég eignast verður sjáfskiptur. Æi ég nenni ekki að vera að keyra beinskipt svona innanbæjar það er svo þreytandi. Það finnst mér allavega.
Kannski fer ég á sjóinn. Verð kannski í nokkur ár. Veit ekki. Ég er nú farinn að nauða í skipstjórum up pláss. Það gengur treglega en það þokast. Það borgar sig að nauða vel og rækilega í þeim þangað til að þeir fá leið á rausinu í manni um að mann langi á sjóinn. Þá fá þeir leið á manni og þá fær maður pláss hjá þeim. Það endar allt með því að maður fær pláss. Svo eru góð frí á milli. Margir sjómenn fara tvo-þrjá túra og fara svo einn í frí og þá hef ég hugsað mér að taka meirapróf í millitíðinni, svo þegar maður hættir á sjónum þá getur maður farið að keira trukka landshorna á milli. Maður bloggar auðvitað ekkert á sjónum en þegar nokkur ár eru liðin og sjómennskan er liðin þá verður tæknin orðin það mikil að maður bloggar maður bara í vinnunni. Ég geri það þannig að þegar ég er að keira eitthvað langt á trukknum, læt bara sjáfsstýringuna á og fer svo í nettengdu mælaborðsfartölvuna og blogga og leik mér á netinu þegar ég á að vera að keira. Jæja ég ætla að leggja hausinn í bleiti með sjómennsku, bílakaup eða hátækni þróaða flutningabíla og ætla að fá mér pizzu og bið svo að heilsa og vertu svo sæl(l) að sinni

fimmtudagur, desember 26, 2002

Haaaaa, já, bara kominn annar í jólum og bara komið frozt hérna í Reggjavigg. Það var bara svona hiti og rigning á aðfangadaginn, svona September veður. Þá kom þessi fílíngur að fara að smala uppí heiði fara í réttir eða rölta inn á sláturhús og byrja á að vinna við að stúta rollunum. En þetta er víst allt gert í september, smölun og sláturtíð. Ég var nú einu sinni að vinna á sláturtíð. Það var þegar ég bjó á Akureyri og þá vann ég vita skuld hjá KEA. Ég var settur í það djobb að klippa lappirnar af skepnunum. Sko fyrst er kindin skotin og hent á færibandið, svo er hún blóðguð og hausinn skorinn af, síðan er hún rist aftur úr löppunumog framúr löppunum svo eru lappirnar klipptar af. Svo er skorið…æi ég nenni ekkert að lýsa þessu svona á blogginu mínu. Þið verðið bara að fá ykkur vinnu á sláturhúsi á meðan sláturtíð stendur yfir. Ég get samt sagt það að þetta er einn af þeim semmtilegustu vinnustöðum sem ég hef unnið á. Jájá það var farið með klámvísur og rímur, svo var það líka liðið að menn fengju sér aðeins neðaníðí eða kannski einn eða tvo bjóra. Þeir voru nú alltaf banna mér að drekka þar sem ég var nú að nota hættulegt verkfæri við vinnuna og algjör hænuhaus að auki(enda bara 16ára þá), en ég óhlíðnaðist það nú auðvitað alltaf. Menn voru nú samt aldrei beinlínis fullir þarna. Hvorki ég né aðrir. Jú ég man að einn kallinn þarna sofnaði með sópinn í höndunum og síðasta daginn fóru einhverjir tveir nærri því að slást eftir vinnu. En það kemur fyrir bestu menn. Svo var að sjálfsögðu haldið sláturhús ball í lok sláturtíðar með tilheirandi slagsmálum, framhjáhöldum og bömmerum. Ég fór nú töluvert snemma af þessu balli eða svona um þrjú-fjögurleitið vegna þess að ég var orðinn svo fullur og vitlaus, ælandi og spúandi í allar áttir svo að ég fékk einn vinnu félaga minn sem var edrú þarna að ég held til þess að skutla mér heim. Ég heyrði svo sögur af slagsmálum þarna, daginn eftir. M.a. um að verkstjórinn hefði kílt í gegnum rúðu þarna og skorist illa á hendinni og eitthvað fleira í þeim dúrnum. Já það er fjör að vera á sláturtíð. Það er alltaf þessi létti andi yfir þessu eða svona sérstakt andrúmsloftið, svo ég gæti vel hugsað mér aðra slátur tíð seinna. Það var líka gaman að búa á Akureyri. Það var ýmislegt brasað. Það stóð til að ég færi að spila á gítar í punk hljómsveit með Brabra, Helga Magra, Ásgeiri og Lúlla en það varð eitthvað minna af því, en maður tók samt í hljóðfæri með þeim af og til. Já aður var nú alltaf eitthvað á sukkinu þarna með þeim og þá þvældist maður í alltaf einhvern hljóðfæraleik með þeim. Já og svo má ekki gleima Trausta á Gásum og Bomma frá krossanesi eða Svenna Súkku og fleirum og fleirum. Já Akureyri er góður staður.
Phhhhhhhhhhh maður er bara komin með bullandi ræpu af öllu konfektinu sem ég fékk í jólagjöf, úff maður er bara á klósettinu mestan daginn hérna. Þetta er agalegt helvíti maður, en jæja ég fékk nú fleira heldur en bara konfekt í jólagjöf. Ýmislegt snyrti dót og föt. Fékk nokkra bloi, nýja Bubba diskinn og gullkeðju frá Issu. Ég fékk líka nokkrar bækur. Ég fékk t.d. bókina "Andslælis á auðnuhjólinu", eftir Helga Ingólfsson og bókina "Fyrstur til að deyja" eftir James Patterson, sem er spennusaga. Svo gaf mamma mér "Röddin" sem er eftir Arnald. Ég er kominn vel á leið með það snilldar verk og er djúpt snortinn. Ég er auðvitað búinn að lesa allar hinar bækurnar sem eru Dauðarósir, Mýrin og Grafarþögn sem eru allar um Erlend rannsóknarlögreglumann og samstarfsfólk hans. Já hann Arnaldur skrifar snilldar vel, enda hlaut hann, með Mýrinni "Gler lykilinn" í verðlaun fyrir bestu norrænu spennubókina en mér finnst Mýrin líka besta bókin sem ég hef lesið eftir arnald. Hins vegar byrjaði ég á "Nóttin hefur þúsund augu" eftir Árna Þórarinsson en fannst hún ekki grípa mig eins og Arnaldur gerir með sínum skáld verkum en Árni er líka ágætur. Hahh.. ég rakst á dáldið skondið inni á tilverunni, smellið hér. Sniðugt er það ekki. það er svo best að hætta þessu bulli og fara að gera eitthvað

þriðjudagur, desember 24, 2002

Gott kvöld. það er spritti sem skrifar. Klukkan er nákvæmlega 18:00 á aðfangadagskveldi og segi ég því, gleðileg jól. Klukkurnar klingja nú í útvarpinu og jóla steikin er í bígerð, sem að þessu sinni er svínakjöt og mamma hefur verið að kenna mér að seikja það. Svo verður maður pott þétt settur í sósu gerðina og að brúna kartöflur. Þessi dagur er annars búinn að vera eins og aðrir aðfangadagar sem að ég hef upplifað. Aðallega ys og þys um bæinn að ryksuga bóna og gera klárt. Svo í miðju öngþveitinu þyrmdi yfir mig þessi gríðarlega tilhlökkun í að opna pakkana. Þetta var svona gömul tilfinning sem ég hef ekki fundið síðan ég var krakki. Æi svo er það eitt sem mér finnst vanta en það voru jólasveinarnir. Þeir koma að sjálfsögðu alltaf í hvert hús á æskustöðvum mínum, Laugum. Það var eitt með þessa jólasveina sem komu alltaf þegar maður var lítill. Þeir minntu mig alltaf eitthvað á Sigurgeir á Völlum eða Snorra í Stafni. Bara einhver svipur og svo röddin líka. Æi ég veit það ekki. Einu sinni þegar ég var lítill var ég á jólaballi í Reykjadal, en þá var einmitt einn jólasveinninn eitthvað voðalega líkur Sigurgeir. Ég bar þetta uppá hann en hann bara kannaðist ekki við neitt. Ég var einu sinni fengin í eitt alveg fáranlegt en það var að leika jólasvein á litlujólunum í barnaskólanum. Alveg dæmalaust uppátæki, að leika jólasvein þegar þeir geta bara drullast til byggða sjálfir þessir fávitar. En jæja ég lét mig hafa það smeiggði mér í búning og óð inn í krakka skaran á samt öðrum jólasveinum eða leikurum og dansaði í kringum jólatré og grýtti jólapökkum og mandarínum í þessi kvikindi svo þegar að átti að fara þurftu helvítis börnin að elta mig langar leiðir útfyrir skólalóðina. Hinir tveir Sveinkarnir sluppu en ég máttu þreyja þorrann út af þessum krakka gormum. Ég gat svo snúið við, við illan leik aftur í hitt skólahúsið og farið úr búningnum og komið mér í kaffi og kökur á eftir sem var mjög gott. Nú en ekki meira um jólasveina að þessu sinni. Þannig er að það verður eitthvað jólaball hjá Granda, haldið í súlnasal hótel Sögu. Svona kaffi og með því og svo koma þeir sem eiga krakka, með þá með sér og þeir geta þá dansað í kringum einiberjarunn. Síðan koma jólasveinarnir og þrykkja mandarínum í fólkið eða eitthvað þessháttar bull.
Já já ég held að það verði bara gaman að hitta vinnufélagana svona um jólin og sötra með þeim kaffi og kökur. En jæja þá er að skella sér í jólabaðið og hjálpa til við að kokka jólamatinn og segi ég því "sretan bozic" sem er serbnesk jólakveðja og þýðir einfaldlega gleðileg jól.

mánudagur, desember 23, 2002

Jæja þá er maður loksins kominn með netið aftur eftir margra aldatuga bið og ætla ég sko ekkert að linna blogginu eða reyna að blogga daglega næstu 34.000.000.000 árin. En það er semsagt komið Þorláksmessukvöld og er verið að skreita kofann allan út og suður, fram og til baka og norður og niður o.s.fr. En það hefur enginn, eins og einhver helvítis asni gerði síðasta þorláksmessukvöld troðið hamstri inn um bréfa lúguna hérna hjá okkur. æi hamn lifði það nú alveg af og fékk nýja eigendur blessaður hamsturinn. En nú er Pabbi að hamast við að að koma upp gardínum í gluggana hérna. Erla systir leiðbeinir honum svo í gegnum þetta. Það hefur komið í ljós svona á 12. ári hennar að hún er með gott verk vit og svo er hún líka góð í stærðfræði. Æi það en nú varla hægt að segja að ég sé svoleiðis. Lelegur í reikningi og ekki beint lagin við að smíða eða gera við. Jú mér hefur nú tekist ágætlega við að gera við bíla, já maður er búinn að bílabraska eitthvað og svona t.d. skipta um öxul, setja nýtt sæti, srúfa nýtt framljós á, tengja saman, sjóða fast og slípa í sundur gamlar Toyotur í gegnum tíðina og margt þurft að gera við, þannig að maður er ekki alveg endalaus fæðingarhálviti. Svo hef ég verið að reyna að vera í jólafríi en það hefur staðið frá 18. þessa mánaðar og mun verða fram yfir áramót. Númmm. Ég er búinn að basla við að kaupa jólagjafir, pakka inn jólagjöfum, krota í jólakort og svo má ekki gleima þessu helvítis veseni með a dé ess ellið, sem að ég hélt að fengist aldrei í gegn hérna á bænum. Jú það kom hérna heimilis vinur okkar, hann Maron og smellti þessu öllu heim og saman en það heppnaðist ekki sem skyldi svo að ég fór nirrí Íslandssíma og kannaði málið. Þeir söggðu að það væri búið að virkja draslið svoleiðis að þetta hlaut þá bara að vera einhver vansköpun í tölvunni. Brynjar, hann er snillingur og gerði einhverjar kúnstir víð tölvuna og þá komst allt heila draslið heim og saman. Svoleiðis að Maron og Brynjar eru og verða snillingar hvað tölvur varða.
Nú ætla ég að taka viðtal við Huldu

systur mína
Spritti:Hvað segiru gott
Hulda: Ég segi bara allt ágætt
Spritti: Hvað er aððig
Hulda: Haltukjafti
Spritti: Nei, ég spurði hvað væri aððig
Hulda: Ég sagði haltukjafti
Spritti: Er það aððig
Hulda: Æi þegiðu
Spritti: Nefuru séð flúgandi furðuhlut
Hulda: Neinei
Spritti: Hefuru migið í saltan sjó
Hulda : Jú í fyrra lífi þegar ég var sjóræningi arrr….í miðjarðarhafinu árið 1658-1689
Spritti: Hvernig endaði það líf
Hulda: Það var þannig að ég datt í sjóinn og var étin af sjóskrímsli þegar ég var að láta eitt af mínum aumu fórnarlömbum ganga niður plankann.
Spritti: Hvað er þitt aðal mottó
Hulda: bleee
Spritti. Nújá en hvað myndiru gera ef þú ynnir 4564684354894132179165198431534351 milljarða í lottó
Hulda: Kaupa hluti
Spritti: hvernig hluti
Hulda: Plötur, mjúka hluti, 10 ketti, kattamat, föt og frið á jörðu.(ekki neitt tengt Ástþóri samt)
Spritti: Hvað viltu svo í jóla gjöf
Hulda: alla ofan talda hluti
Spritti: Jæja ég skal þá gefa þér mjúkan pakka. Vertu bezzzzzz og farðu heimtiðín
Hulda: Já bless og drullaðu þér út úr herberginu mínu.
Þetta var vitðalið við Huldu systur
Ég ætla að skrifa meira in the morg og verið bless þangað til.

laugardagur, desember 14, 2002

Oft eru lík, lík. Sjaldan er pungsviti góðs viti né góð sviti. Heyriði. Ég var að grúska oní kassa sem hefur ekki verið opnaður í nokkur ár eða bara síðan ég flutti hingað í bæinn með familíunni og hvað haldiði að ég hafi fundið. Ég fann aðra klámspólu í viðbót við þessa sem ég fann um daginn. Þessi spóla var síðan ég var með viðskipti á bláum myndum í skólanum. Ja hérna, maður á bara endalaust af þessu helvíti. Stjórnleysi mitt sagði mér að skella þessu í vídeótækið og skoða. Usss..þetta var svertingja mynd. Menn segja að svertingjar hafi stærstu tippin en það má nú kannski deila um það. En ég er fegin því að vera ekki asíumaður. uss, þvílíkar og aðrar eins rúsínur á þessum mönnum. Ég hef bara aldrei vitað annað eins helvíti. En hvað sem því líður er ég ekkert öfund sjúkur út í svertingja hvað stærðina varðar. Ég held að svertingjarnir ættu miklu frekar að vera öfundsjúkir út í mig. Förum ekki nánar út í það.
Jæja en ég var sumsé á leiðinni í vinnuna í gærkveldi og var staddur á hlemmi þegar að ég sé þar mann þar nokkurn sauðdrukkinn, vera eitthvað þarna í essinu sínu. Hann kallaði á félaga sinn sem var ekki alveg eins drukkinn og hann sjálfur. Settust þeir svo inn í bíl sem þeir settu svo í gang. Það voru þarna nokkrir starfsmenn þarna á hlemminum sem að fylgdust með þessu. Ég var að vísu sá eini sem að hafði rænu á því að hringja á lögguna og láta vita. Nú löggan kom og lét fíflið blása í blöðru og þá komu mörg mörg mörg prómíl í ljós en þessi kall fáviti sagðist ekkert vera fullur. Hann sagði við lögguna að ásæðan firir alkóhóli í blóði sínu væri sú að hann hafði verið að drekka malt. Hahh.. Ég hélt að ég atlaði að verða band vitlaus af hlátri. Uss þetta róna líf þarna á hlemmi sussumsvei.
Þeir eru bara þarna allan daginn karla greyin og súpa kardó. Einu sinni bað einn róni mig um hundrað kall en ég rétti honum bara fimmtíukall. Hann hoppaði hæð sína af kæti og sagði um leið "þeink jú verí möts". Svo er maður oft beðinn um sígarettu en ég get lítið gert í því því að ég reyki ekki. Einu sinni var ég beðinn um sígarettu sem ég auðvitað átti ekki og skírði rónanum svo frá að ég væri tóbaks laus. Fyrir það kallaði róninn mig "djöfulsins aumingja". Svo líka eitt kvöldið þegar ég var eitthvað þarna á ferðinni og ætlaði inn á almenningsklósettið til að míga. Þá gekk ég þar inn en þá stóð einn róninn þar við vaskinn, með sitt karlmannlega kjötstykki og var að ausa á hann vatni. Svei mér, ég hef aldrei vitað annað eins. Svo um daginn helti einn róninn á mig einhverju glundri og ég þurfti því að vera í blautum buxum á meðan ég var að útrétta nirrí bæ. Ég fékk óstjórnlega löngun til þess að skjóta þennan gauk með kindabyssu að launum
Hehe.. Talandi um kindabyssu, þá hitti ég einn mann frá Húsavík um daginn. Hann fór að segja mér sögu af öðrum manni frá Húsavík sem að var einmitt með kindabyssu og sjónauka fastan ofan á byssunni. Hann tók að miða að fjöllunum hinu megin við Skjálfandaflóann og sér mann einn við sveitabæ undir fjöllunum, en sá var að rogast eitthvað með hrút á milli húsa. Maðurinn sá að hann sat klofvega yfir hrútnum. Þá miðaði hann vandlega á hrútinn og hleypti af. Viti menn hann hitti hrútinn. Ég vil að lokum minnast á heimasíðu sem er með litlum tölvuleikjum og slóðin er www.miniclip.com. Sælir

föstudagur, desember 13, 2002

Ég sá mömmu skjóta jólasvein,
við jóla tréð í stofunni í gær.
Ég læddist létt á tá, til að líta líkið á.
Ég hélt hann væri steinrotaður blóðpollinum hjá.

Jæja þá er bara komið kvöld og ekkert sniðugt búið að gerast. Æi kvöldið er bara búið að vera eitthvað svona bla bla bla bla bla og þar fram eftir götum. Jú jú kaupa í matinn koma við á Kaffi París, hitta þar engan sem maður þekkir, kjafta í símann eða senda sms. Ég ætla að kíkja í kringluna á morgun en þá kaupi ég sennilega adsl búnað og kaupi líka eitthvað af jólagjöfum.
Ég kom við í Fröken Reykjavík til að fá mér kók og pylsu en rak þá augun í séð og heyrt sem var þar í hillu. Það var mynd að Guðmundi Sesar og Jóni Baldvin og fyrirsögnin var: Gamlir sjó félagar. Rifu kjaft og reyktu hass.
Það er þá svona, Jón Baldvin barasta gamall hass haus. Það væri kannski vit í því að fá sér jónu eða kíla á fötu með þeim félögum við tækifæri. Ég sé nú samt Jón Baldvin ekki fyrir mér skakkan þarna í sendiráðinu, en maður veit aldrei. Annars er nú Guðmundur að gera góða hluti með því að láta handrukkarana ekkert abbast uppá sig. Ég veit það ekki,en ég myndi nú sjálfur trompast ef einhver myndi selja 14 ára dóttur minni dóp. Ég held að sá sölumaður mætti eiga von á því að fá af sagaða hagla byssu upp í rassgatið og svo yrði hleypt af. En að sjálfsögðu yrði hann tekinn og kvellgeldur á undan.

Í fyrra dag heim sótti ég Börk kunningja minn en hann er ný kominn af sjónum. Það varð svo úr þessari heimsókn að við fórum út í búð og keyptum okkur hamborgara og meðlæti, fórum svo aftur heim til hans og matreiddum. Börkur er nú matmaður mikill og kann að matreiða allan andskotann. Hann gaf mér nokkur góð ráð í sambandi við sósugerð eða uppbökunina og hvernig gera má sósur matarmiklar af litlu hráefni. Það er oft mikið mál að gera góðar sósur og stundum getur slík vinna tekið marga klukkutíma, en þá er maður líka að gera alveg gæða mat. Jæj þá fer maður að drattast á næturvakt og að því loknu fer maður heim og skilar af sér einni köku tegund fyrir svefninn. Besss

fimmtudagur, desember 12, 2002

Vissir þú lesandi góður að þú ert sigurvegari. Alveg eins og aðrir jarðarbúar, vannst þú kappsundið við allar hinar 75468285744158562356658054836521456987486 sáðfrumurnar að egginu. Til þess að geta lifað hér á jörðinni verða menn að vinna þessa miklu sund keppni, sem ég kalla sund keppni lífsins.
En nóg komið af svona kjaptæði því að þetta er eitthvað að komast í lag hjá mér þeta internet vesen. En annars held ég að ég spanderi nú bara í eitt stk. adsl svona fyrir jólin. Ég vona að það verði hægt.
Ég var að horfa á bíómyndir sem að ég hafði aðeins séð brot og brot úr, en það voru myndirnar Pulp ficthion og Threesome. Þetta eru auðvitað eldgamlar myndir og frægar á sínum tíma. En ég hafði bara aldrei séð þessar myndir og lét því slag standa. Myndirnar eru báðar snilld og ég ætla ekki að lýsa inni haldi þeirra hér af því að ég nenni því ekki.
Jæja nú er pabbi hættur að þjösnast með loftborinn hérna við húsið í bili allavega. En ég fæ samt tæplega svefn frið eftir næturvaktirnar, vegna þess að Erla systir er alltaf að æfa sig á trompet. Stundum óska ég mér þess að hún hefði farið að læra á flautu eða orgel eða eitthvað lágværara, en ekki lúður. Það er alveg ónýtt. Hún er nú að vísu orðin dáldið lagin við þetta. Kötturinn verður samt hálf órólegur við þennan lúðra blástur.
Jæja en ég er nú búinn að baka eina sort af smákökum fyrir jólin og stefni á fleiri. Ég bakaði Kókoskökur. Þetta er einföld uppskrift að fara eftir en leiðinlegt að eiga við þetta deig en þetta hófst allt saman að lokum og úr urðu þessar líka fínu Kókoskökur. Þar sem að ég er nú eitthvað að bulla hérna um bakstur þá er viðeigandi að minnast á það að í sjónvarpsþættinum at í gærkveldi var fjallað um minn gamla vinnustað kexverksmiðjuna Frón. Þar var rætt við Trausta, sem er í vöruþróuninni og sýndar myndir af framleiðslunni. Já já voða gaman allt saman, ha ha ha. svo er frónkex líka gott. Þetta hélt í manni lífinu þegar maður nennti ekki að útbúa eða kaupa nesti. Þá át maður bara kex í flest mál. Það var ágætt að vera þarna í kexinu forðum, enda maður orðinn kexruglaður fyrir löngu. phahahahahahahaha.

þriðjudagur, desember 10, 2002

Djöfulsinsandskotans. Netið er búið að vera eitthvað bilað hjá mér og sendi inn eitthvar lítið af pistlum næstu daga. En ég er búinn að vera að döflast við að kaupa jólagjafir og krota á jólakort í dag. Skrifa ekki meira að þessu sinni veriði sæl.

föstudagur, desember 06, 2002

Æ helvítis bara. Ég er alveg staurblankur fyrir þessi jólin. Maður á valla oní sig yfir Desember mánuðinn, en það reddast örugglega, og þó. Verður maður ekki bara að selja sig eða eitthvað. Það er einn náungi sem að ég þekki sem prufaði það í eitt skipti og græddi 60.000 þúsund. Það er vit í þessu. Nei auðvitað færi maður aldrei að selja sig þarna, hvað er þetta maður. Hafi þið séð myndina Deuce Bigalow? Það var um svona karlhóru eða náunga sem að eyðilagði íbúð sem að einhver skapvondur deli átti. Hann hafði tvær vikur til þess að redda málunum því að sá vondi var erlendis. Strákurinn fór að selja sig og lenti í miklum ævintýrum á meðan að vændinu stóð. Svo lenti hann alltaf á konum sem voru eitthvað asnalegar. Maður er nú kannski ekki eins blankur og halda mætti. Ég á samt eftir að kaupa flestar jólagjafir. Við sjáum hvernig fer.
Ég fór í Kolaportið og hitti einn mann sem ég þekki. Við ákváðum að tylla okkur í veitingabásnum og fengum okkur kaffitár. Hann fór svo að lýsa einhverjum þrætum sem hann átti við vin sinn. Í lok þessa rifrildis snéri vinurinn sér undan og fór. Kunningi minn mismælti sig og sagði: Hann snéri undan sér og fór. Við þessa frásögn brjálaðist ég úr hlátri og sagði: ææ sneri hann undan sér? Fannst honum það ekki sárt? þá kom voðalegt fát á hann og hann fór í flýti að reyna að leiðrétta sig og sagði: nei ég meina, hann snéri undan mér og fór. Ahhh.. ég hélt að ég yrði ekki eldri af hlátri. Hann náði svo að leiðrétta sig að lokum og sagði: Hann snéri sér undan og fór. Ég var að hlusta á útvarpið í dag og þar var einhver í viðtali sem langaði til þess að fara til Kanarí um Jólin. Helvítis vitleysa að vera að flækjast þetta svona til últlanda á Jólunum mér finnst þetta bara svo vitlaust að það er alveg dæmalaust. Það finnst mér allavegana. Mér finnst meira vit í því að chilla heima um jólin en ég er að komast í svolítið jólastuð. Það á að skera út laufabrauð um helgina. OOO það er svo gaman að vera í því stússi öllu. Breiða út, skera í og steikja. Þetta er töluvert tilstand og það er gaman. Ég verð því miður bara lítið í þessu sökum þess að ég er í vinnuni alla helgina, en verð eitthvað í útskurðinum eftir vinnuna. já úff maður er vinnandi alla helguna maður. Það er því eitthvað lítill tími til þess að kíkja á djammið eða hitta annað fólk. Það verða því engar stelpur stauraðar að þessu sinni. annars er ég að spá í að prufa dyravörsluna. Maður er búinn að prufa að vinna við allan andskotann og því ekki að testa dyravörsluna. Það væri svo hægt að vinna við það með skóla ef maður kyldi láta til leiðast. Maður er nú allavega orðinn vel menntaður slagsmálahundur ef máður þyrfti að taka á þessum dólgum og henda þeim út. Já uzzzzzzz. Maður stóð nú oftar en einu sinni í slagsmálum á fylliríum hér áður fyrr, svo að maður kann ýmislegt í því fagi. Ruglaekkimeiranúnaþvíaðégþarfaðfaraaðsofafirirvinnunaámorgunbless

fimmtudagur, desember 05, 2002

Jæja nú skal blogg þorsta ykkar vera svalað, en sökum anna og þriggja tíma svefns í fyrri nótt sem leyddi af sér geðvondsku og þreytu, fór sem fór í gær. Ennnnnnn ég bæti ykkur það upp núna.
Einu sinni var ég komin í hann krappann þegar ég var 16ára gamall, en þá varð ég nærri því úti í grimmdar frosti. Það var þannig að þegar ég bjó á Laugum, fékk ég far með strákum sem að voru í frammhaldsskólanum á Laugum inn á Akureyri sem er 40 mín. að keyra. Þeir ætluðu að vera á Akureyri yfir nóttina og halda svo áfram að Blönduósi. Ég var búinn að mæla mér móts við kunningja minn sem þar bjó, en svo ætluðum við að detta í það saman, en þar næst myndi ég svo gista heima hjá honum. Nú ég mætti með minn bjór inni á nætursölunni þar sem unglingadrykkja er oft háð. Vinur minn kom ekki og þegar ég var orðinn fullur af bjórnum þurfti ég endilega að lenda í slagsmálum. Ég þurfti helst að yfirgefa miðbæinn vegna þess að það voru margir orðnir á eftir mér og vildu mig feigan. Ég náði að hlaupa inn á bensínstöð sem þar var opin því að þar fann mig enginn. Ég var búinn að hanga þarna í langan tíma þangað til að ég gaf mig á tal við stráka sem þarna voru á bíl. Þeir sögðust vera á leiðinni til Egilsstaðar og ég mátti alveg fá far að Laugum. Nú við lögðum af stað og þegar við vorum komnir vel á Svalbarðseyrinasögðust strákarnir ætla að koma við á einum sveitabæ og sækja einn strák sem færi með, en það var eigandi bílsins. Þegar eigandi bílsins kom inn í bílinn þá var þetta enginn annar en einn af strákunum sem ég lenti í slagsmálum við og þar sem hann átti bílin, gerði hann mig brottrækan úr bílnum. Þeir fóru sína leið og skildu mig eftir í öllu frostinu á miðri Svalbarðströndinni. Ég reyndi að húkka far. Það komu nokkrir bílar en þeir stoppuðu ekki. Ég held að ég hafi verið búinn að labba í ábyggilega einn og hálfan tíma og orðinn hel blár og dofinn á löppunum af kulda þegar að stoppar bíll. Þetta voru strákarnir úr Laugaskóla. Þeir höfðu hætt við að fara á Blönduós og ákveðið að fara aftur að Laugum, þannig að ég komst heim. Ég veit ekki hvernig hefði farið fyrir mér ef þeir hefðu ekki hætt við ferðina og snúið við. Ég á eftir að hefna mín grimmilega á þessum helvítum fyrir að hafa skilið mig eftir svona í frostinu. En sem betur fer var ég í kuldagalla og ágætum bommsum þannig að ég dó ekki.
Já ég var eitthvað að glamra á gítarinn eftir vinnuna í dag og komst einhver pönk fílíngur í mig en ég hlusta mikið á pönkið sem er mjög skemtileg músík. Það er líka gamall draumur að vera einhvern tímann í pönk hljómsveit. Hver veit nema maður láti gítarsnilligetuna njóta sín í einhverri pönkhljómsveit. Vandinn er bara sá að rafmagnsgítarinn er fyrir norðan og svo á ég hvorki hátalara né over drive. En það er alveg ábyggilega hægt að redda því. Annars var maður alltaf eitthvað að spila með Finnsa í den tíð. Hann á hljómborð og ég á gítar, eða öfugt. Það er ýmislegt gamalt og gott til á kasettu hérna hjá mér. Annars hef ég séð og heyrt í góðri hlómsveit sem að hét Pain. Þetta var skóla hljómsveit sem var í Laugaskóla. Alveg meiri háttar death rokk með punk ívafi. Ég held að sú hljómsveit hafi lagt upp laupana þegar sett var bann á "Snuff 99" fyrir nokkrum árum síðan. Sind að slík hljómsveit skyldi ekki ná alþýðuhylli.
Æi ég var nú bara að vinna í dag, í Granda og þessi dagur var bara ekkert frábrugðinn öðrum dögum. Bara þetta venjulega sem maður gerir. Jú einum stráknum þarna datt í hug að fremja mannrán svona uppá flippið. Loka manninn inni í kassa og henda í fallhlíf út úr flugvél á eyðieyju. En hvað um það, ég er nú að mínu áliti á besta staðnum þarna í Granda, sem er pokavélin (það er pökkunin)en þar er maður ekki vaðandi slorið. Ég var nú alltaf og lengst af til þessa á hausaranum, en það var alveg ágætt. Svo er líka hevíti fínt að éta þarna í hádeginu. Já hún Unnur, konan sem að er þarna í elda er bara fínasti bryti. Það er mikilvægt að það sé gott að éta á svona vinnustöðun. Þetta var líka svona gott þegar ég vann hjá Samskip. Já það var fínt að vera hjá Samskipum. Ég var þarna á lyftara að taka á móti timburbúntum og svona allskonar drasli. Svo ef það er lítið að gera eða stundum ekki rassgat. Þá er jafn vel hægt að skreppa heim í mat í eða bara rétt til þess að kyssa konuna. Þegar ég skrapp einu sinni smá stund heim í hádeginu fóru strákarnir nú eitthvað að saka mig um að hafa gert eitthvað töluvert grófara heldur en að hafa kysst konuna heima. Þeim fannst ég vera full rjóður í kinnum þegar ég kom aftur. En það var bara bull shit. En hehe, Það var einn kall sem var að vinna þarna á gámalyftara og konan hans var vön að koma til hans í hádeginu. Svo í eitt skiptið hvarf kallinn og gámalyftarinn. Þegar gerð var dáldil eftir grenslan, höfðu þau hjúin farið saman á lyftaranum á milli gáma og byrjað að þjösna sér saman inni í lyftaranum. Það var líka góður mórallinn þarna nema að einu leiti. Þannig er að ef einhver kemst að einhverju um hagsmuni vinnufélagans eða einhverjum veikum pungtum í fari hans þá eru þar nokkrir einstaklingar sem að smjaðra með það alveg hægri og vinstri. Bara svona einstaka aumingjar með minnimáttarkennd eða lítið tippi.
Nei heyrðu.! Akkúrat núna er pabbi í góðum fílíng að reka yngri systur mínar að sofa. stundum er alveg eins og kallinn fái eitthvert maníukast. Já þá er sko húsbóndabragurinn á mínum manni. Rekandi allt og alla inn í rúm, rífandi öll sjónvörp úr sambandi og slökkvandi öll ljós. Meira að segja kötturinn flýr inn í eitthvað skúmaskot til að verða ekki fyrir kallinum. Hann meira að segja vogar sér að reyna að reka mig upp í bæli. Hahh….Þá lít ég hornaauga til hans og hristi bara hausinn. Jamm lífið er óútreiknanlegt. Ég kíkti á katrin.is í dag og fór að lesa nokkur blogg hjá henni. Hún var að tala um að leggja öll leikhús í landinu niður. Jááááá nú líst mér á. Þá skal ég kaupa þjóðleikhúsið og breyta því í flottan Casino stað. Þá fær katrín að klippa borðann þegar staðurinn verður opnaður. Þjóðleikhús kjallarinn yrði þá gerður að stærstu koníaksstofu Íslands. Það væri snilld að lögleiða spilavíti á íslandi. Jæja má ekki vera að því að Tussast meira í tölvunni, bless…….
Jæja nú skal blogg þorsta ykkar vera svalað, en sökum anna og þriggja tíma svefns í fyrri nótt sem leyddi af sér geðvondsku og þreytu, fór sem fór í gær. Ennnnnnn ég bæti ykkur það upp núna.
Einu sinni var ég komin í hann krappann þegar ég var 16ára gamall, en þá varð ég nærri því úti í grimmdar frosti. Það var þannig að þegar ég bjó á Laugum, fékk ég far með strákum sem að voru í frammhaldsskólanum á Laugum inn á Akureyri sem er 40 mín. að keyra. Þeir ætluðu að vera á Akureyri yfir nóttina og halda svo áfram að Blönduósi. Ég var búinn að mæla mér móts við kunningja minn sem þar bjó, en svo ætluðum við að detta í það saman, en þar næst myndi ég svo gista heima hjá honum. Nú ég mætti með minn bjór inni á nætursölunni þar sem unglingadrykkja er oft háð. Vinur minn kom ekki og þegar ég var orðinn fullur af bjórnum þurfti ég endilega að lenda í slagsmálum. Ég þurfti helst að yfirgefa miðbæinn vegna þess að það voru margir orðnir á eftir mér og vildu mig feigan. Ég náði að hlaupa inn á bensínstöð sem þar var opin því að þar fann mig enginn. Ég var búinn að hanga þarna í langan tíma þangað til að ég gaf mig á tal við stráka sem þarna voru á bíl. Þeir sögðust vera á leiðinni til Egilsstaðar og ég mátti alveg fá far að Laugum. Nú við lögðum af stað og þegar við vorum komnir vel á Svalbarðseyrinasögðust strákarnir ætla að koma við á einum sveitabæ og sækja einn strák sem færi með, en það var eigandi bílsins. Þegar eigandi bílsins kom inn í bílinn þá var þetta enginn annar en einn af strákunum sem ég lenti í slagsmálum við og þar sem hann átti bílin, gerði hann mig brottrækan úr bílnum. Þeir fóru sína leið og skildu mig eftir í öllu frostinu á miðri Svalbarðströndinni. Ég reyndi að húkka far. Það komu nokkrir bílar en þeir stoppuðu ekki. Ég held að ég hafi verið búinn að labba í ábyggilega einn og hálfan tíma og orðinn hel blár og dofinn á löppunum af kulda þegar að stoppar bíll. Þetta voru strákarnir úr Laugaskóla. Þeir höfðu hætt við að fara á Blönduós og ákveðið að fara aftur að Laugum, þannig að ég komst heim. Ég veit ekki hvernig hefði farið fyrir mér ef þeir hefðu ekki hætt við ferðina og snúið við. Ég á eftir að hefna mín grimmilega á þessum helvítum fyrir að hafa skilið mig eftir svona í frostinu. En sem betur fer var ég í kuldagalla og ágætum bommsum þannig að ég dó ekki.
Já ég var eitthvað að glamra á gítarinn eftir vinnuna í dag og komst einhver pönk fílíngur í mig en ég hlusta mikið á pönkið sem er mjög skemtileg músík. Það er líka gamall draumur að vera einhvern tímann í pönk hljómsveit. Hver veit nema maður láti gítarsnilligetuna njóta sín í einhverri pönkhljómsveit. Vandinn er bara sá að rafmagnsgítarinn er fyrir norðan og svo á ég hvorki hátalara né over drive. En það er alveg ábyggilega hægt að redda því. Annars var maður alltaf eitthvað að spila með Finnsa í den tíð. Hann á hljómborð og ég á gítar, eða öfugt. Það er ýmislegt gamalt og gott til á kasettu hérna hjá mér. Annars hef ég séð og heyrt í góðri hlómsveit sem að hét Pain. Þetta var skóla hljómsveit sem var í Laugaskóla. Alveg meiri háttar death rokk með punk ívafi. Ég held að sú hljómsveit hafi lagt upp laupana þegar sett var bann á "Snuff 99" fyrir nokkrum árum síðan. Sind að slík hljómsveit skyldi ekki ná alþýðuhylli.
Æi ég var nú bara að vinna í dag, í Granda og þessi dagur var bara ekkert frábrugðinn öðrum dögum. Bara þetta venjulega sem maður gerir. Jú einum stráknum þarna datt í hug að fremja mannrán svona uppá flippið. Loka manninn inni í kassa og henda í fallhlíf út úr flugvél á eyðieyju. En hvað um það, ég er nú að mínu áliti á besta staðnum þarna í Granda, sem er pokavélin (það er pökkunin)en þar er maður ekki vaðandi slorið. Ég var nú alltaf og lengst af til þessa á hausaranum, en það var alveg ágætt. Svo er líka hevíti fínt að éta þarna í hádeginu. Já hún Unnur, konan sem að er þarna í elda er bara fínasti bryti. Það er mikilvægt að það sé gott að éta á svona vinnustöðun. Þetta var líka svona gott þegar ég vann hjá Samskip. Já það var fínt að vera hjá Samskipum. Ég var þarna á lyftara að taka á móti timburbúntum og svona allskonar drasli. Svo ef það er lítið að gera eða stundum ekki rassgat. Þá er jafn vel hægt að skreppa heim í mat í eða bara rétt til þess að kyssa konuna. Þegar ég skrapp einu sinni smá stund heim í hádeginu fóru strákarnir nú eitthvað að saka mig um að hafa gert eitthvað töluvert grófara heldur en að hafa kysst konuna heima. Þeim fannst ég vera full rjóður í kinnum þegar ég kom aftur. En það var bara bull shit. En hehe, Það var einn kall sem var að vinna þarna á gámalyftara og konan hans var vön að koma til hans í hádeginu. Svo í eitt skiptið hvarf kallinn og gámalyftarinn. Þegar gerð var dáldil eftir grenslan, höfðu þau hjúin farið saman á lyftaranum á milli gáma og byrjað að þjösna sér saman inni í lyftaranum. Það var líka góður mórallinn þarna nema að einu leiti. Þannig er að ef einhver kemst að einhverju um hagsmuni vinnufélagans eða einhverjum veikum pungtum í fari hans þá eru þar nokkrir einstaklingar sem að smjaðra með það alveg hægri og vinstri. Bara svona einstaka aumingjar með minnimáttarkennd eða lítið tippi.
Nei heyrðu.! Akkúrat núna er pabbi í góðum fílíng að reka yngri systur mínar að sofa. stundum er alveg eins og kallinn fái eitthvert maníukast. Já þá er sko húsbóndabragurinn á mínum manni. Rekandi allt og alla inn í rúm, rífandi öll sjónvörp úr sambandi og slökkvandi öll ljós. Meira að segja kötturinn flýr inn í eitthvað skúmaskot til að verða ekki fyrir kallinum. Hann meira að segja vogar sér að reyna að reka mig upp í bæli. Hahh….Þá lít ég hornaauga til hans og hristi bara hausinn. Jamm lífið er óútreiknanlegt. Ég kíkti á katrin.is í dag og fór að lesa nokkur blogg hjá henni. Hún var að tala um að leggja öll leikhús í landinu niður. Jááááá nú líst mér á. Þá skal ég kaupa þjóðleikhúsið og breyta því í flottan Casino stað. Þá fær katrín að klippa borðann þegar staðurinn verður opnaður. Þjóðleikhús kjallarinn yrði þá gerður að stærstu koníaksstofu Íslands. Það væri snilld að lögleiða spilavíti á íslandi. Jæja má ekki vera að því að Tussast meira í tölvunni, bless…….

mánudagur, desember 02, 2002

Látum okkur nú sjá…Nei ég gerði lítið í dag. Jú ég skrapp í bankann og Lögheimtuna til þess að borga eitthvað af þessum helvítis skuldum, en það grynnist alltaf meira og meira á þessu skuldar fargani. Já já bráðum verður þetta allt saman búið. Þá ætla ég að kaupa mér bíl og flytja á norðurlandið. Eða ég kaupi bíl ef ég kemst á sjóinn, sem verður vonandi einhvern tíma á þessari öld. Það er bara svo andskoti dýrt að hafa bíl í rekstri. Það þarf að kaupa bensvín, endurnýja dekkin, borga bifreiðagjöld og borga blessaðar tryggingarnar. svo ef bíllinn er gamall þá þarf alltaf að vera standandi í einherjum viðgerðum, svo að bíllinn er dýr útgerð. Svo er hellings úlval af þessu bíladrasli sem kemur til greina að ég kaupi. Ég held að það verði Charade, Corolla eða Lada. Eitthvað svona gamlt drasl. Maður er orðinn tja, ágætur að gera við svoleiðis dósir.
Hahh ég fann einhverja gamla klámspólu sem að ég hélt að ég væri löngu búinn að týna, henda eða selja. Tjahh allstaðar leynast gullin í draslinu hjá manni. Ég fór með þetta beint í vídeóið og leit þar á. Hvað haldiði. Það var enginn nema Ron Jeremy að gamna sér við einhverja stelpu skjátu og þegar atriðið var búið var bara talað alveg helling við Ron. Hann var eitthvað að suða eitthvað um kærustu sem einhver ansi náði undan honum. Hún var tvítug og hann á sínum aldri. Hann var eitthvað að barma sér yfir því að hann væri orðinn meira en fetugur og því erfiðara að ná sér í raunverulega kærustu og því léttara að stinga þeim undan honum. Hehe..Þegar ég var í tíundabekk í Hafralækjarskóla gerði ég alltaf pöntunarlista yfir bláar myndir fyrir strákana sem voru í níunda og áttunda bekk og hvað þeir vildu mikið af spólum hverju sinni. Síðan fór ég á ónefnda vídeóleigu, keypti þar stykkið á 500 kr og seldi það svo á 200- 2500 kr stykkið. Hehe..Þetta gerði ég oft og mörgu sinnum og græddi oft 3000-5000 kr. Maður var jú í skóla og langaði til þess að detta í það stöku sinnum með strákunum og eiga eitthvað af sígarettum. Maður var svo eitthvað að vinna í Laugafiski þegar að það var frí í skólanum eftir hádegi eða á Laugardögum þannig að maður var nú ekki alveg alltaf auralaus. Það held ég að hafi verið gert við mesta megnið af peningunum. Já drengur minn ýmislegt hefur verið brallað um ævina.
Ég sá um eldamennskuna í kvöld og tókst að matreiða ljúffengan pottrétt. Ég brytjaði pylsur og bacon. Brytjaði svo papriku, kál og agúrku, brúnaði svo pylsurnar og baconið og lét það í pottin. Svo brúnaði ég grænmetið og setti saman við baconið og pylsurnar. Því næst brúnaði ég nautahakk, passaði að saxa það fínt með spaðanum til þess að hafa hakkið sem lausast í sér og jafnaði síðan upp sósu. Síðan blandaði ég öllu gumsinu saman, þannig að úr varð þessi líka fíni pottréttur. Mamma létti mér verkin og sá um að sjóða kartöflur og hrísgrjón. Ég drakk vatn með þessu en flestir fengu sér mjólk.
Aveg finnst mér ótrúleg þessi árátta að vera drekka vín með mat. Þetta er svo ógeðslega vont þetta helvítis hvít og rauðvín maður. Þetta er svo súrt og viðbjóðslegt þetta helvítis munkahland að það er alveg dæmalaust helvíti. Nú er ég sennilega búinn að móðga einhvern, eða allavega hneiksla einhvern af vinum mínum því að þeim finst þetta víst flestum alveg óskaplega gott. Svo þegar menn drekka bjór með pizzum. Böööaaakk…úff…Nú held ég að ég gubbi bara. Vatnið er besti drykkurinn og ég drekk mikið af því, borða vel af ávöxtum og skyri. Éta svo hafragraut með súru slátri helst daglega og taka lýsi með. Ég drekk orðið mikið minna af kóki en ég gerði og vil helst ekki sjá sælgæti, þó að maður stelist stundum til þess að éta það. Jæja það er best að fara eitthvað út og líta á mannlífið, skoða stelpurnar og hitta vinina. Ég fer annars snemma í beddann vegna þess að ég fer í vinnuna í fyrramálið. bææææææææææææ
Jæja þá er komið kvöld hérna á ammlisdeginum okkar Auðar og ég er búiddh ad vera að drebasth úr kvebih alveg gjörsablega stíbblaður í debbadubbhh. Ég er búinn að ferðast frá því í morgun alla leið vestur á Kvíabryggju, en það er í nágrenni Grundarfjarðar. Tja það munaði minnstu að illa færi á leiðinni. Ég var á þeim vegamótum sem að maður velur á milli þess að keyra að Stykkishólmi eða að Grundarfirði. En þegar að kom og ætlaði að hægja ferðina vildi ekki betur til en svo að það var hálka og dekkin hálf léleg sem að ég vissi ekkert um. Nú, ég gat hægt ferðina niður í 40km áðuir en ég kom að begjunni í allri hálkunni og allar líkur bentu til útafaksturs. Þar sem að ég er snillingur að keyra þá náði ég með réttum viðbrögðum að forða mér frá slíkum bömmer. Aðal atriðið er þegar svona hendir er að fara ekki í panikk og stíga ekki á bremmsuna á svellinu, því að þá ertu búinn að missa stjórn á bílnum. Barasta vera lagin við að nota stýrið en það kostar æfingu og margar útafkeyrslur.
Ég fékk Plebbabókina sem er eftir Jón Gnarr í ammlisgjöf frá Gæja bróður og fjölskydu. Synir bók þessi lesandanum hvort að hann sé plebbi eður ei. Ég held að ég hafi rekist á hitt og þetta sem átti vel við mig á má því örugglega segja að maður sé hálfur plebbi. Þið verðið bara að kaupa bókina ef þið viljið komast að því hvarð plebbi er.
Ég er í frí á morgun en veit ekki havað ég á að plöngrast með daginn. Ég hugsa að ég taki videospólu eða eitthvarð svoleiðis og reyni kannski að lesa eitthvað í Bókinni Nóttin hefur þúsund augu. Úff ég held bara svei mér þá að ég sé búinn að týna þræðinum. Ég hef bara haft svo lítin tíma til þess að lesa upp á síðkastið. Maður er bara búinn að vera vinnandi eins og shit, myrkranna á milli. Það er alveg kolvitlaust að gera í Granda fyrir jólastoppið. Það stendur nebbilega til að klára allan fisk úr frystingunni fyrir jólin. Púffff Það verður gott að komast í Jólafríið og éta hangiket, svínakjöt og brúnaðar kartöftur. svo má ekki gleima öllu Chillinu sem fylgir svona fríum. Svo stendur til að familínan fari í laufabrauðsgerð um næstu helgi, þar sem að hæfileikar mínur fá að njóta sín til fulls í þeirri kökugerð. Nei nei ég er sossum ágætur við þetta. Annars þegar ég nefni bakstur þá gerði ég þetta mikið hérna í den tíð að baka, en lítið núna síðustu árin. Ég fékk hálfgerða velgju af bakstri þegar að ég var að vinna í Kexverksmiðjunni Frón. Bakstur er örugglega alveg ágætis fag fyrir þá sem njóta sín við að vinna við það. Það eru auðvitað lærðir bakarar og konditorar þarna og þeir vita allt um það sem við kemur bakstrinum. Hvernig hveitið á að vera, hvort að maður lætur heitt eða kalt vatn saman við hráefnið, hvaða ger á að fara á undan hinu gerinu og hversvegna, hvort að þetta duft eyðileggi virknina á hinu duftinu og hvort að degið geti lifnað við og breyst í Alien skrímsli og tekið að frussa spóahlandi yfir allt starfs fólkið í verksmiðjunni þannigað allir verða geðveikir og fara niður í bæ með verkfæri í hönd til að drepa sem flesta. Ég hef haft meira gaman af matargerðinni. Fikta eitthvar með kjöt og fisk eða eitthvað svoleiðis. Heyrði jæja það er best að hætta að rugla í ykkur og fá sér að éta eitthvað af tertuafgöngunum frá því í dag. Svo ætla ég að reyda ad láda ber batdah úr dessu kvebih. Beshh

sunnudagur, desember 01, 2002

Hó hó og hæ pæ, púðursykur og gröftur. Ég var spurður að því um daginn hvort að sagan um vodka smyglið væri sönn. "Hvað er þetta maður",sagði ég "heldurðu að ég sé að bera hérna á borð einhverja lygi". Ég varð svo bjálaa að ég hélt að hausinn á már ætlaði að springa. Nei nei ég er bara að grínast. Reyndar hélt vinnufélagi minn hann Raggi að hausinn á mér ætlaði að springa vegna þess að hann sagði eitthvað fyndið og ég missti andann og blánaði af hlátri. Æi ég er eitthvað pirraður og önugur núna. Ég held að ég sé bara orðinn syfjaður, því að ég vaknaði svo snemma í morgun. Mamma bað mig svo að hjálpa sér við að hengja upp jólastjörnuna í gluggan. Ég sagði henni að jólin væru ekki að byrja nærri því strax en hún gerði mig kjaftstopp með því að segja að aðventan væri byrjuð. þannig að ég mátti éta það oní mig, helvítis. Jæja en jóla stjarnan komst upp en peran er ónýt. Það verður að kaupa nýja. Æi svo er ekki farandi niður í bæ eða bara eitthvað fyrir þessu jólaljósa fargani. Það er allt of snemmt að vera að tussa öllu þessu skrauti upp svona snemma. Í öllum mínum pirring núna í kvöld fór mamma í smáralind að kaupa bíómiða á Jón Bónda (James Bond) fyrir pabba og Brynjar áður en það yrði uppselt, svo að ég skrapp með smá rúnt með henni í gamni mínu. Þegar við vorum komin á planið hjá Smáralind spurði mamma í hálfgerðum pirringi hvort að væru engin stæði nema einhversstaðar í rassgati. "Þarna er eitt sem er ekki í rassgati" sagði ég og benti á eitt bílastæði sem að ég hélt að væri ekki í rassgati. Þegar mamma ók inn í stæðið, smaug bíllinn inn í rassgat. Nei ég er að fíflast. Við fórum inn í smáralindina sem var hálf tóm. Bara örfáar hræður að fara í bíó og einhverjir að éta á veitingastöðunum þarna.

Sá hugur er kominn í mig að ég vil fara út í kaup á videokameru og fara nú að gera stuttmyndir. Þegar ég flyt norður verða alveg pott þétt gerðar stuttmyndir. Já ég er nú vanur því. Einu sinni gerðum við strákarnir splattermynd og notuðum kindainnyfli og kindablóð. Það var vel brúklegt í þeirri mynd. Svo gerðum ég og Símon vinur minn grínmynd um strák sem var ofsóttur af bókasala. Það var sama hvert strákurinn fór allstaðar var sölumanns skrattin kominn. Síðan var ýmislegt brasað sem líkist helst atriðum úf Jackass þáttunum. það var t.d. farið á snjóþotu niður mjög bratta brekku og stokkið oní krapa poll, hangið aftan í vélsleða á ferð, einhver dregin á snjóþotu aftan í bíl eða vélsleða og svo má ekki gleyma því þegar við strákarnir stukkum oní Stórulaugapoll sem er djúpur hylur í Reykjadalsá ofan af tveggja metra háu barði. Það var nú gaman að vera til á þá daga. En það getur verið að maður fái eitthvað flassbak þegar maður flytur norður aftur.

Ég hitti Hemma kunningja minn inni á kaffihúsi niðrí bæ og við fórum að spjalla um dulræn mál, yfir kakó bollum. Hann sagði mér frá Húsi sem var byggt einhversstaðar á vestfjarðar kjálkanum rétt fyrir aldarmótin 1900. Þegar verið var að grafa fyrir húsinu fundust tvær beinagrindur, ein af karli og hin af konu. Þær voru svo Jarðaðar á næsta kirkjustað. Þegar fjölskyldan var flutt inn í nýja húsið sem var byggt úr timbri (en ekki torfi eins og tíðkaðist í á daga) fóru að vera þar mikil læti, riðið húsum og barið hælum. Yngsta dóttir þeirra hjóna þorði aldrei að vera ein í húsinu vegna þess að hún sá alltaf einherja ljóta kerlingu vera í kringum sig og svo færðust og köstuðust hlutir til fyrir framan augunum á fólkinu. Senn kom að því að einn sonur þeirra hjóna sem var um fermingu hvarf alveg sporlaust. Hann hafði verið sendur síðdegis í útihúsin til verka en kom ekki heim aftur. Þetta var um vetur og því hægt að rekja slóðir manna vel í snjónum en aðeins fannst slóð piltsins í útihúsin. Svo þegar einhvern tíma á miðri síðutsu öld þurfti að grafa eitthvað með gröfu þar sem útihúsin voru en þá fannst beinagrind af ungum manni.
Líklega eitthvað um 1905 brann bærinn til kaldra kola og aldrei neitt byggt neitt þar aftur. Jörðin fór í eyði. Svona getur veröldin verið spúgí. Aldrei hef ég séð neitt eða heyrt í svona löguðu. En hef alltaf haft gaman af því að tala um það.
En nú skulu þið passa ykkur á draugnum undir rúminu þegar þið farið að sofa í nótt. Já passið ykkur. MÚHÚHOHAHA